Gisteren tijdens een vergadering, dwaalt mijn blik af. In de ruimte waar we zitten staat een kast met oude spullen. Een oude typemachine, de eerste mobiele telefoon, de eerste harde schijf. Er staat ook een bord: “voorzichtig met instappen.”.
Ik herinner me het bord. Toen ik in het oude stadhuis van Den Haag werkte, maakten wij nog gebruik van de paternosterliften. Daar stond dat bord bij. Er waren er twee. Eén die naar beneden ging, één die naar boven ging.
Voor hen die niet weten wat een paternoster is: Een `paternoster` of `paternosterlift` is een liftsysteem van hokken zonder deuren, die zonder onderbreking langs een keten in twee liftschachten omhoog en omlaag worden gehesen. Men kan op elk gewenst moment in- of uitstappen, al vergt dit wel enige vaardigheid.
Die vaardigheid, inderdaad, had je wel nodig. Een kwestie van timen was het. Spannend. Zeker toen men vertelde dat je boven over de kop ging…
De latijnse betekenis van Paternoster is: rozenkrans. Een andere vertaling is: ketting zonder eind.
Mooi toch, hoe alles terug te leiden is. Een lift als rozenkrans, een lift zonder eind.
1 reactie
Ja hij is weer mooi, en dat alleen maar door rondkijken in een ruimte, zoveel te zien: Als we maar kijken, kus