Paraplu en schoensmeer: zomaar twee ergernissen

Geen optimistisch plaatje, ik weet het maar ik had ze nog veel somberder kunnen uitkiezen. Dus ‘regen in kleur’ valt nog wel mee toch? Dit is ongeveer het beeld van de laatste twee weken als ik vanuit een droge woonkamer naar buiten kijk.

En ik ben er niet aan toe maar waar kan je dat melden? September was de maand van de late beloften. De maand van de knipoog naar de zomer een uitdagend lachje naar de herfst. ‘Pak me dan als je kan’. September was feest terwijl je dacht dat het voorbij was, nieuw omdat alles weer begon. De maand waarin je alsnog terugkreeg wat je niet meer verwacht had te ontvangen. De gemiste zomerdagen in juli bijvoorbeeld. September maakte alles altijd weer goed.

Malloot

En welke malloot heeft bedacht dat we de maanden gaan husselen? Dat we de herfst gewoon een weekje of zes vervroegen? Zonder overleg. Het licht uitdoen terwijl we nog aan het spelen zijn. Ik ben het er niet mee eens, mijn lichaam hapert, mijn jassen zijn nog veel te dun.

Paraplu

Dan heb je een paraplu of vijf. Altijd wel ergens liggen maar als het erop aankomt, blijken ze spoorloos. En ze zijn heus niet klein. Die handige lichtblauwe stormparaplu bijvoorbeeld. Ik zie hem zo staan met mijn ogen dicht. Maar als ik grijp, grijp ik mis. De enige paraplu die nog werkt is zo’n kleine voor regen tijdens windstil weer. Maar ja. Windstil, kom daar maar eens om in een septemberherfst. Als dan nog het velletje van je duim tussen het vervelende open-mechanisme blijft hangen… dan pas is het echt mis.

Schoensmeer dan maar

Heeft niets met elkaar te maken. Maar wat er gebeurt met schoensmeer wel. Zo’n flesje dat je altijd wordt aangeboden als je nieuwe schoenen koopt en jij dan zegt: ‘nee, niet nodig, ik heb er nog tien liggen’. En dan je dan je zwarte schoenen wil smeren en het spulletje opgedroogd blijkt. Dat het eigenlijk altijd maar 1 keer werkt: de eerste keer dat je het gebruikt. En dat je dan wel nieuwe wil kopen, maar het regent.

Ik pleit dus voor paraplu’s voor 1 dag en schoensmeer voor 1 keer. Dat ze er altijd zijn. Dat een onzichtbaar mannetje ’s avonds bij iedereen langsgaat om te checken of het er nog is. Paraplu; check. Schoensmeer: check.

Dat zou mijn leven pas echt een boost geven. Maar nu eerst wandelen met het hondje, met mijn vale, zwarte schoenen en met zonder paraplu.

 

 

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden