Klein Liedje Een vlinder in de zon een nestje op het water een roos op het balkon een schitterende schater de tere bloemen die je ziet waar niets meer werd verwacht de tonen van een prachtig lied een kind dat naar je lacht de geur van zomer op je huid de wind die zachtjes zucht de man die vrolijk naar je fluit het…

deze maand herdenken wij de moeder, de vader herdenken de maand mei in alle levenden herdenken we de kracht en kunde haar manier hem toe te lachen als er niet zoveel te lachen viel herdenken wij de lust tot leven zijn manier om mee te zingen op haar tonen in mineur herdenken wij de vrede in het huis als het buiten guur was…

in de muren van het portiek staan onze namen in de muur gekrast paardenstaarten, kusjes, korte rok de jongen op de derde tree bietengeur vermengd met de schrale lucht van oude mensen het peertje aan het plafond, niet genoeg licht om thuis te komen de trapleuning van ijzer voelt koud honderd kinderhanden kleven aan ontelbare voetstappen van jongens meisjes, ieder rennend om altijd…

Als we wonnen juichte mijn vader in stilte. Wij wisten bijna zeker dat er ijs kwam of zoiets. De spanning deed ons giechelen. Als we wonnen, zong de hele straat op meegenomen jenever de kleine glaasjes tot aan de rand gevuld. De geur alleen al deed ons dansen. Als we wonnen brak mijn vader de dikke muren af vertelde hij van vroeger, stoere…

Hadden we het maar vijf jaar geleden gezegd toen jij nog wist van weten. Gezegd: mam, als je niet meer weet waar je woont, je vergeten bent hoe mooi je was, je je naam niet meer herinnert weet dan dat we radeloos een keuze maken. Dan had je nu die vraag niet honderd keer herhaald. Bleef ons antwoord niet hangen in de bodemloze…