• The Hague Jazz (2)

    In het publiek, twee mannen, witte overhemden ik zie de rechte ruggen ze bewegen bijna synchroom schouders op en neer, hoofd op de tel iets schuin naar achter de heupen, links, rechts door de knieën en weer opnieuw schouders op en neer heupen, links, rechts homo’s kunnen niet dansen.
  • The Hague Jazz (1)

    Gelukzaligheid als groepsgevoel bij de band, de jongensband de mannenband, geen gevoel, mannen? de gepijnigde glimlach om de lippen net voor de riff het snijdende gevoel van genot bij die hoge toon uit koper de schorre schuiftrompet de bas en man niet te onderscheiden de glimlach naar de jongens de mooiste muziek. Dat je geen noten kan spelen? Yes. Maar nooit zo genieten!
  • Stemmen

    de duidelijkheid van Wilders het vaderlijke van Cohen de humor van Roemer de kracht van Rutte de taal van Pechtold de integerheid van Rouvoet de drive van Balkenende de vrouwelijkheid van Halsema zo iets. en kiezers die verder kijken dan hun huurhuis en hun koophuis hun lening en hun pijn hun schulden en hun toekomst hun woede en hun onmacht hun grenzen en…
  • Vooruitzien

    plannen en vooruitzien, ik weet het niet morgen wel of zullen we straks ….. maar over een jaar, of over tien… hoeveel kleine momenten gaan er nog komen van een wereld die onder je voeten uiteenvalt of een nieuwe wereld die ontstaat en dat ik dan onzinnigheden heb vastgelegd die bijna lachwekkend zijn zeker als ik het vergelijk met samen met jou zijn.…
  • Wachten

    Als je nergens meer op wacht rest je niets anders dan wachten.
  • Ken je dat?

    Ken je dat zo’n triest gevoel heel ver weg dat je even je hand op je hart wil leggen of haar hand wil pakken, zomaar niets zeggen dan er is niets te zeggen.
  • eindelijk zomer

    De eerste zomeravond aan het strand staren naar de zee waar mensen als zwarte silhouetten figureren witte wijn in de koeler en tinkelend in onze glazen het restant van geluk het zonlicht op de golven breekt de zee in vieren vogels die op vliegers lijken vliegers die op vogels lijken meeuwen die zachtjes krijsen en boven onze hoofden blijven hangen. Obers die nog…
  • Hondenleven (2)

    Onze hond heet Bas en is een MAN. Net zoals vaak de te kleine man van ons eigen soort, gedraagt Bas zich alsof hij heel groot is. Zijn borst vooruit, zijn poten stevig onder het gedrongen lijf. Bas loopt nergens voor om, in tegendeel. Op alles gaat hij af, gedraagt zich als heer en meester op plekken waar hij niets te vertellen heeft.…