• Een redelijk lelijk woord

    Het valt me plotseling op hoe vaak ik het woord ‘redelijk’ noem. In een app of hardop sprekend als iemand vraagt ‘hoe gaat het met je’. En dat noemt zichzelf tekstschrijver… Het uitspreken of opschrijven van het woord, waarbij ik de weerzin letterlijk in mijn lijf voel, zal een reden hebben. Ik gooi er een blogje tegenaan. Op een schaal van negatief naar…
  • Familiegevoel

    D. vierde zijn verjaardag. Acht jaar. Een feestje waard want dit was al zijn tweede verjaardag die niet door kon gaan in verband met Corona. Mijn nichtje had voor hem een ‘drive-through’ georganiseerd. Op vastgelegde tijden zouden familie en vrienden langsrijden met natuurlijk een cadeautje voor de jarige! Vriendin en ik besloten om ook te gaan. Best spannend vond ik het om van…
  • Kanker voor beginners

    Nee, ik heb de moed niet om ‘Kanker voor beginners’ als titel van een blog te durven schrijven. Het is dus ook niet van mij. ‘Kanker voor beginners’ heet het boekje van Jeroen van Merwijk, cabaretier, dat hij het afgelopen jaar schreef over zijn leven met kanker. Ik bestelde het boekje nu omdat de documentaire van Cornald Maas over de zieke Van Merwijk…
  • Klanten en loslaten

    De laatste drie dagen voel ik me een stuk beter dan de weken ervoor. En ik moet iets doen waar ik energie voor nodig heb dus ik besteed mijn tijd aan het overdragen van klanten aan mijn ‘vervanger’. Ik heb besloten om te stoppen met websites bouwen en onderhouden en hosten. Dat besluit had ik al genomen voordat ik ziek werd maar nu,…
  • Ik zie kleur

    Voor het eerst in twee maanden tijd, durf ik een plaatje met een kleur te kiezen. Ik word wakker met een eigenlijk redelijk gevoel. Niet misselijk, goed geslapen. Vreemd, want ik moet zo naar kuur twee. Ik heb trek en bestel bij Vriendin een heuse boterham en een flesje ‘voeding. Ook Vriendin is blij. Ze toont me een foto van de nacht ervoor.…
  • Phantom of the Hospital

    Het valt niet mee om de figuurlijke pen op te pakken. Spanning voel ik zelfs. Mijn ‘regelperdag’ is het natuurlijk gemak even vergeten. Uren, dagen, weken, tijd verglijdt. Mijn eerste chemokuur-prognose verliep iets anders. Niets ‘dipper’ na een week maar ‘dipper’ na 1 dag. Voor drie weken lang. Drie keer opgenomen geweest in ziekenhuis tot de brand weer even geblust was. Vandaag een…
  • Een regel per dag is het niet geworden

    Zo lang niet geblogd dat het bijna vreemd is om te zitten en mijn vingers de woorden te laten tikken. Zinnen die er nog niet zijn maar dat ben ik gewend. Na de eerste chemo van alweer elf dagen geleden ben ik nu pas voor het eerst in staat om te denken en te ervaren. De dip-periode die normaal gesproken na zeven dagen…
  • ‘U valt met uw neus in de boter’

    Als we maandagmiddag laat het ziekenhuis verlaten, zeg ik tegen Vriendin ‘ik ben zo blij dat ik niet opgenomen hoef te worden.’ Mijn ziekenhuisfobie slaat nergens op maar is van ongekende grootte en angst. Maandag om half twee het laatste gesprek en onderzoek voor de start van de chemo (vandaag). Dachten we. Hoe het met me gaat? Ik ben benauwd. Buiten wandelen is…