Over schamen gesproken…

Er is mij de laatste dagen meerdere keren gezegd dat ik me moest schamen. De reden waar over ik me moest schamen was voor mij niet genoeg. Maar nu heb ik toch iets gevonden.

Het zit zo. Sinds kort zit ik bij BNI. Een netwerkgroep waar ondernemers elkaar helpen om meer werk te genereren. Ik kwam blij terug, vorige week vrijdag. Leuke ontmoetingen met heel veel nieuwe mensen. Onderdeel van de bijeenkomsten is het doorgeven van je visitekaartje.

Essay

Niet alleen stonden op mijn visitekaartje nog de oude, foute gegevens maar ook stond er zoveel tekst op dat het wel een mini-essay leek. Blijkbaar vond ik het toen heel erg nodig om te vermelden dat ik bijna alles kon en kan… tja. Buiten het feit dat dat niet zo is, had ik daar nu helemaal geen zin meer in. Ik ben gewoon AV van websites en teksten. Punt.

Dus een nieuw visitekaartje gemaakt en online mijn bestelling geplaatst. Op de site krijg je, hoe meedenkend, ook te zien hoe jouw logo er uit zou kunnen zien op een mok, een tafelkleed, een banner, een schrijfblok, een gummetje, een pennetje, een envelop. En een muismat. Ik viel voor de muismat. Ik kon me nog beheersen maar in gedachte zag ik mijn kleine werkkamertje behangen met posters AV al voor me.

Bestelling binnen

De bestelling kwam binnen. Als een kind haalde ik de kaartjes tevoorschijn en jubelde inwendig om de muismat. Ik maakte er zelfs foto’s van. Muismat en visitekaartje. Trots laat ik het zien aan Vriendin die afwezig zegt het leuk te vinden. Ik plaatste het op FB. Dat was best gênant. Mijn FB-vrienden zijn lief. Duimpjes omhoog ontving ik. Maar tegelijkertijd dacht ik, welke ondernemer plaatst als een vierjarig kind zijn of haar visitekaartje en muismat op FB?

Ik. Ik ben en was blij. Alsof mijn AV Websites & Teksten nu pas een feit is. Door mijn muismat (hij is echt mooi :-)) word ik elke dag herinnerd aan mijn besluit om dingen te doen waar ik blij van word.
Vorige week, gewoon op een normale dag, bedacht ik plotseling hoe blij ik ben dat ik niet meer naar een baas hoef te gaan. Dat mijn dagen gevuld worden door mijzelf.