Bas is onze oude man in huis. Een hondenman weliswaar, maar toch. Deze dagen in Zuid Limburg staan in het teken van shoppen. Bas houdt niet van winkelen. Vroeger misschien ook niet maar toen deed hij wat hij veel mannen doen: hij speelde het spel van Ga je Goddelijke Gang. Nu is het over, als hij geen zin heeft, heeft ‘ie geen zin. Dus zo zeulen we door Maastricht met een onwillig monstertje. Vriendin draagt hem de roltrap op waarna hij zich neer laat vallen voor het pashok en geen millimeter wijkt voor wie dan ook. Als dit een paar keer is gebeurd blijft hij zelfs liggen als we weggaan. We slepen hem met ons mee als een grote harige zwabber. Iedereen vindt hem leuk, wij ook. Maar de liefde is deze dagen niet wederkerig.