’s Nachts, als ik in bed lig, krijg ik vaak een idee, een dichtregel, een mooie melodie, een liedje… Dat onthoud ik wel, denk ik dan. Nou dat blijkt heel anders te werken. Het is weg. Het vreemde is wel dat het ooit weer terugkomt maar wanneer…
Van de week zeg ik tegen Vriendin. Luister, en ik zeg mijn regels hardop. Ze zijn echt grappig. Vriendin lacht en ik draai me om.
“Schrijf het op,” zegt ze. In mijn moderne opschrijfboekje, de Iphone, noteer ik de regels. Niet allemaal, de helft. De rest weet ik dan wel. Vanmorgen, een paar dagen later, kijk ik met verbazing naar mijn regels.
minister de Jager is drager
van het homochromosoon
dat is heel ongewoon, dat is heel ongewoon
De leukste regels, de clou…. ben ik vergeten. Voortaan toch alles opschrijven. Alhoewel? Het doet me denken aan een verhaal over Simon Carmiggelt die voor zijn ‘kronkels’ ook van alles opschrijft om later uit te werken.
Op een nacht had hij ook een briljant idee. Snel opgeschreven. ’s Morgens pakt hij enthousiast zijn schrift en leest verbaasd:
eekhoorn op lange weg
Ja. En?