Ik keek naar Beste Zangers. En gisteren luisterde ik de liedjes nog eens af vanaf mijn speellijst. Alleen op de bank voelde ik een enorme behoefte om in open armen te lopen van een hele grote, zachte mevrouw of mijnheer die zegt ‘kom maar even, laat mij je even vasthouden’.
Er is zoveel om ons heen momenteel dat niet goed voelt, onveilig is, onzekerheid over richtingen die we zelf niet lijken te bepalen. Maar ik merk steeds meer dat we wel een keuze hebben. Om zelf Feel Good te creëren. Die open armen zijn het mooist als het echte armen zijn maar ik vind die open armen ook in een mooi lied, een prachtige tekst, een foto, een schilderij. Een prachtig boeket of juist één enkele bloem, een boom waarvan de takken zich uitspreiden als een boeket vol leven. Een verloren wit wolkje in de lucht, een lach van een kind, een groen grasveld dat uitnodigt om te spelen, nieuwe mensen ontmoeten en je laten inspireren, oude vrienden herontmoeten, iemand in de ogen kijken en verlegen weg willen vluchten maar het niet doen. Blijven. Ergens blijven. Bij jezelf blijven.
Al deze dingen geven mij troost.
En de tranen die ik voel bij deze vorm van troost, zijn geen tranen van verdriet. Het zijn tranen van verbinding voelen met alles wat mooi en goed is. Geraakt door liefde. En het besef dat ik alleen maar hoef te kijken om het te zien, te luisteren om het te horen, mijn armen uitstrekken om het te pakken of gewoon stil blijven staan en het laten zoals het is. Want zonder alles erom heen, is het goed zoals het is.
3 reacties
Ik beken……ik kijk af en toe romantische trouwfilmpjes op You Tube. 💖
Herkenbaar! Mooi beschreven. Ja, het valt mij ook zwaar, al dat stressen en spastisch slalommen, onwerkbare regels, en dat iedereen de situatie weer anders interpreteert. Moest van de week ook een potje janken.
Maar ik keek naar de serie: ‘We houden vol’, en daar focussen ze op wat er nog wél kan.
Ik schaamde me dat ik zo liep te klagen, terwijl ik mijn baan nog heb en gezond ben. Als ik niet meer elke dag het nieuws volg, maar fijne boeken lees of feelgood films kijk… En bedenk hoe ik iets kan betekenen voor anderen, en er een mooie dag van kan maken… Dan zit ik meestal weer op het goede spoor. En inderdaad, als er dan tranen komen, zijn het gelukkige tranen. Hou je haaks!
beste ineke, ik geniet altijd van je blogs. soms lees ik ze voor aan de deelnemers van de dagbesteding waar ik werk en vinden ze dat erg leuk en grappig. die van geen koffie-geen koffie vonden ze erg grappig. ik heb het dan ook voorgelezen toen we aan de koffie zaten. ga zo door met schrijven zou ik zeggen. goed weekend en blijf gezond. groetjes mirjam