Ontmoeten

Soms zijn er ontmoetingen die waardevol blijken. Nee, laat ik het anders formuleren, vaak zijn er ontmoetingen die waardevol blijken. Zoals tijdens onze vakantie. Op de laatste avond arriveren we tegelijk met onze buurmannen bij ons gedeelde buitenzitje. De waarheid is dat wij het buitenzitje al toegeëigend hadden voordat de buren er waren. Wij waren ons dat bewust, zij waren zich dat bewust. Maar die avond, door toeval, delen we voor het eerst (en laatst) de tafel. De buurmannen stellen zich voor, wij stellen ons voor. De flessen drank staan op tafel en de mensen er om heen staan open voor elkaar. Het gesprek gaat vanzelf, de diepte wordt niet gemeden, het persoonlijke wordt niet gemeden.

De twee mannen werken in de medische wereld. Laat ik ze even Hugo en Mark noemen. Hugo is operatieassistent en Mark werkt met ‘het hart’.
Hugo verteld dat hij al meerdere keren is uitgezonden naar Kosovo, Afghanistan. Meestal voor een periode van drie maanden. Hij vertelt hoe hij in dienst van de NAVO, niet als militair maar als medicus in een zeer gemotiveerd team van mensen werkt. Hij vertelt wat hij meemaakt. De dood van een collega, de dood van kinderen. De tranen die ze laten als het is mis gegaan.

Wat mij raakt is de gedrevenheid van beide mannen. Terwijl Hugo voor drie maanden weggaat moet Mark thuis blijven. Hoe is dat? Afscheid nemen voor drie maanden, elkaar moeilijk kunnen bereiken, in totaal andere werelden leven? Ze vertellen hoe ze daar samen mee om gaan, hoe ze praten over wat er kan gebeuren, over de dood en wensen op dat gebied. De beide mannen zijn trots en terecht. Los van de discussie over militaire ingrijpen/ondersteunen, gaat dit over iets met je hart doen. Voor anderen en voor je zelf.

En zoiets zet je altijd aan het denken. Tenminste, dat zou het moeten doen.

3 reacties

Mark en Hugo 19 oktober 2011 at 22:11

Hallo lieve mensen,
Inderdaad wat was het een bijzondere avond. Pas een maand geleden maar het lijkt alweer zoveel langer. Te lang hebben we niet reageerd op jou blog. Onterecht want hij is zeer de moeite waard. Evenals die avond. Een Ontmoeting om in te lijsten. And as you probably know: you always meat twice.
Bedankt!

Reply
hansb 23 september 2011 at 16:49

Onverwachte ontmoetingen zijn, kunnen, heel leuk zijn.
Donderdag gaan we naar Cyprus, dus, wie weet, onverwachte?
Geplande ontmoetingen kunnen dat ook zijn.
Als we terug zijn gáán we er een paar plannen.
M-H A-H T-H E-C. En die worden zeker leuk!

Reply
Marijke 23 september 2011 at 10:23

Het was een geweldige ontmoeting. Jammer dat dit soort ontmoetingen meestal eenmalig zijn. Het was gezellig, inspirerend en we houden er een hele fijne herinnering aan over.

Reply

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden