Onthutsend eerlijk en pijnlijk – Marc Marie Huijbregts

Gisteravond was Marc Marie Huijbregts te gast bij DWDD. Hij is bezig met de try-outs van zijn nieuwe voorstelling en het gesprek ging grotendeels over de voor hem pijnlijke periode die vooraf gaat aan zo’n voorstelling. En over het beeld dat hij van zichzelf had en had willen hebben. Hij vloog van het ene onderwerp naar het andere en waar ik dat altijd alleen maar grappig vond, vond ik het nu ineens mooi en pijnlijk tegelijk. Want in al die snelle wisselingen van gesprek zag ik eigenlijk wat er in zijn hoofd omgaat. Hoe complex een binnenwereld kan zijn.

Hij had het beeld van zichzelf van een teruggetrokken, stille jongen. Tot dat hij een fragment terughoort waarin hij als zestien jarige Ivo Niehe de les leest in een telefoongesprek. Hij schrikt van wie hij daar hoort en hoe dat niet past in zijn zelfbeeld. Als hem wordt gevraagd, ben je geworden wie je wilde worden, raakt hij emotioneel. ‘Nee, bij lange na niet’.

En waarom raakt het mij nu zo? Ik herken in ieder geval die vervreemding van wat je van jezelf vindt en wat anderen van jou vinden. En zo’n vraag komt wel heel dichtbij: ben je geworden wie je wilde zijn. Marc Marie had verwacht op een punt in zijn leven te komen waarop hij niet meer de bevestiging van anderen nodig zou hebben, dat de onzekerheid weg zou zijn maar niets is minder waar. Hij denkt dat hij eigenlijk stappen terug gezet heeft in het leven.

Een nieuw cabaretprogramma maken lijkt bij hem niet een kwestie van produceren en stapelen maar van in jezelf keren en weghalen. Ik vind het moedig om jezelf zo te laten zien terwijl ik besef dat hij niet eens anders kan. En het blijft een mooie vraag. Ben je geworden wie je wilde zijn. Hier kan je het fragment terug zien. Ik zou het doen!