Oma, waarom….?

Roken. We weten het onderhand wel. Maar waarom is het zo verrekte moeilijk om de knop om te zetten? Waarom houden we ons opzettelijk blind en doof totdat je kleinkind je aan je truitje trekt.

M., mijn zus, moeder van twee volwassen zonen en een fantastische oma voor haar vijf kleinkinderen kan er over meepraten.

Na twintig jaar rookvrij te zijn steekt ze op een terras in verweggiestan een sigaretje op, ‘for the good times’. Zoals ex-rokers weten doet dat ene trekje alles waarvoor het gemaakt is. Het wakkert gevoelens aan van jonge onbezonnenheid, van vrijheid?, van genot.

Tien jaar later

Heeft ze van alles geprobeerd, gedacht, gewenst en verwenst maar smeult de sigaret nog altijd onder handbereik. Deze vakantie wil ze, nee, gaat ze overstappen van ’the real thing’ naar de e-smoker. Waarom? Omdat haar kleindochter een belangrijke vraag stelde: “Oma, als je weet dat het slecht is, dat je ziek wordt en dood kan gaan, waarom doe je het dan?”

Twee helblauwe ogen

Het tienjarige meisje kijkt met haar helblauwe ogen in de ogen van haar oma, de oma die ze liefheeft. Oma stamelt, pruttelt, krijgt blosjes en weet dat er geen enkel antwoord te verzinnen is op die simpele vraag. En belooft in de vakantie het gemene stinkding vaarwel te zeggen. Het meisje knikt en vertrouwt haar oma. Als mijn zus later aan een andere, iets jongere kleindochter vertelt wat ze heeft besloten, zegt het meisje “ik had het al gehoord, ik weet niet of ik het had durven zeggen tegen je”. Ze kijkt verlegen haar oma aan.

Moederding

Zwangere vrouwen stoppen met roken. Voor hun kind. Oma’s stoppen voor hun kleinkind. Waarom werkt dat moederding voor anderen en niet voor onszelf? Waarom vinden we het onszelf niet waard om gezond en heel te blijven. Ik, kinderloos dus kleinkindloos, weet waarover ik praat.

Bye bye

Gisteren ging de laatste sigaret de asbak in. Met een appje naar de kleindochter. Vandaag is er dit blog. Het moet genoeg zijn om het vol te houden.

De rookwereld zal pas echt verdwijnen als we onszelf net zo serieus gaan nemen als anderen dat doen. Niet door rokers te verketteren maar door heel veel liefde. Van je kleinkind bijvoorbeeld en desnoods gewoon voor jezelf.