Het echtpaar stapt in de tram. Ze reizen elke dag samen. Ze zien er altijd goed uit maar vandaag nog beter dan anders. Een opvallend gebruinde huid en ontspannen gezichten. Ze raken elkaar nauwelijks aan, alsof de buitenwereld het niet mag weten, van hun samen, de vakantie die voorbij is.
Ze zitten naast elkaar als bij toeval. Hij in zijn keurige pak dat hij drie weken niet heeft hoeven dragen. Zij in een mantelpakje; toch ook weer even wennen.
Warme herinneringen
In gedachten liggen ze nog onder de palmboom, hij met een hand op haar rug die hij zojuist nog ingesmeerd heeft met factor 50. Die eerste zon, daar moet je altijd mee uitkijken. Heel even zoeken zijn ogen de hare en ik zie een kleine glimlach om zijn lippen. Heel even maar. De tram rijdt verder.
Zij bereikt haar bestemming eerder dan hij en ze kust hem vluchtig op de wang. Vanuit de tram zie ik hoe ze in de lift stapt en hem een kushandje toeblaast. Hij moet nu kiezen tussen haar en al die mensen in de tram, die kijken. Hij kucht met zijn hand gestrekt onder zijn mond.
Wij denken dat hij hoest. Zij denkt dat hij terugblaast.