In Den Haag rijden op sommige trajecten nieuwe trams. Trams waarover is nagedacht. Over kleur en vormgeving zijn zoals altijd, de meningen verdeeld. Ik vind de tram mooi. Strakke belijning, mooie kleuren. Toevallig is het traject dat ik bijna dagelijks rijd, uitgekozen als proeftraject voor de tram.
De eerste keer dat ik in mocht stappen viel me vooral de vreselijke geur op in de tram. De geur van chemische nieuwigheid. Ik ben er nog niet achter wat het is, en al is de nieuwigheid er af, de geur is gebleven.
De tram heeft bredere toegangsdeuren en meer deuren dan de oude trams. De chauffeur zit opgesloten in zijn hokje, waarmee men meer veiligheid belooft en het kaartje kopen is nu een fluitje van een cent. Dat waren de voordelen.
Nadelen zijn de stoelen. Je kent het wel. Die voorgevormde stoelen waarmee men met een opstaand randje aan heeft gegeven welke ruimte je eigenlijk hebt om je kont tussen te frommelen. Dat lukt bij bijna niemand, zodat het bipsvet over het randje hangt. Degene die naast je komt zitten heeft het zelfde probleem. Uitwijkmogelijkheden zijn er niet. Je zit klem tussen zijwand en medepassagier. Je voelt elkaar ook op plaatsen waar je vreemde mensen niet wilt voelen. De hele dikke vrouw heeft mij en mijn boek klem gezet, ik kan amper nog adem halen en alles in me wil slaan. Maar korte lontjes zijn niet handig in het verkeer.
Dan hebben ze ook nog een aantal stoelen zo neer gezet dat je de passagiers van een meter verder, frontaal ‘en face’ kan begroeten. Daar gaat mijn slome ochtendstart. Ook zijn de bankjes waar je gezellig met twee aan twee tegenover elkaar kan plaatsnemen op een hoogt van ongeveer 30 centimeter geplaatst. Zonder iets om je vast te houden. Het lijkt bijna op een kermisrit waarbij het de kunst is de finish te halen zonder over te geven. Dan moet je nog zonder hulp de stap nemen vanuit de stoel naar vloer van de tram. Ik sta tegenwoordig niet meer zo zeker op de benen met die K-knie dus dat is een uitdaging.
En hoe vaak liegen we niet tegen elkaar, dat het niet gaat om de buitenkant maar dat de binnenkant er pas echt toe doet?
Zelfs trams hebben er maling aan.