Je bent al een jaar of wat spullen aan het verzamelen voor de neuzelbeurs. Dozen met spullen, spullen van allerlei. Handige, leuke, nutteloze en ook lelijke spullen die weg moeten. De dozen stapelen zich op en ook de smoesjes. ‘Ja dat ruim ik nog op, gaat mee naar de neuzelbeurs’. Eindelijk de datum bepaald en dan moet alles nog een beetje goed ingepakt om het te vervoeren.
De spullen gaan nog een keer door je handen. ‘Goh, waarom wilde ik dit eigenlijk wegdoen, is toch niets mis mee, sterker nog: is het merk dat ik altijd zo nodig moest hebben’. Voor je het weet worden er subdoosjes gemaakt met ’toch maar niet’ en ‘misschien’. Een diepe zucht. Ik spreek me zelf toe. Stop met dat neuzelgetreuzel. Weg er mee!