Floortje Dessing is weer te zien met haar mooie programma Naar het einde van de wereld. In de aflevering van vorige week reist zij naar één van de meest afgelegen plekken van het Russische Siberië: het eiland Wrangel. Een uithoek in de Noordelijke IJszee waar amper mensen wonen. Om er te komen is ze meer dan 10 dagen onderweg.
Ze ontmoet daar een jonge vent die als ranger werkt. Als ze vraagt of hij wel op de hoogte is van het wereldnieuws knikt hij. Hij heeft van zijn moeder gehoord dat Metallica met een nieuwe cd komt. Het antwoord is zo humoristisch maar tegelijk ook zo wrang. Want wat moet je met een Trump, met oorlogen, met vernietiging als je op een eiland zit om je in te zetten voor de natuur en voor het behoud van de natuur? Dan is Trump een heel klein smurfje geworden, zijn oorlogen enkel nog een spannend boek. Twee werkelijkheden die elkaar maar niet raken, niet aanraken zelfs. De reis naar het einde van de wereld is soms figuurlijk ook het einde van de wereld.
In Jinek zegt Floortje dat zij ook een gezin ontmoet heeft die bewust de keuze heeft gemaakt om de wereld de wereld te laten om hun eigen veilige plek te creëren. In de natuur, alleen met elkaar. Zo kan het ook maar het is wat rigoureus. In Jinek zien we beelden van de reis die we nog gaan zien. Een jonge vrouw die zich het lot van ouderloze chimpansees heeft aangetrokken en met helemaal niets, behalve haar eigen kracht en die van veel vrijwilligers, de aapjes weer een thuis geeft.
Floortje verzucht dat zij op dat soort momenten alleen maar kan denken: wat zijn er goede mensen, wat is dat meisje goed. Jinek tikt haar enthousiast aan. ‘Jij bent ook goed, jij laat ons zulke prachtige programma’s zien’. Floortje zwijgt en schudt haar hoofd. Dat is anders. Het is ook anders.
Je hebt goed en goed gemaakt. Reis naar het einde van de wereld is goed gemaakt.