De eerste helft. We worden overspeeld door de Spanjaarden. Ik begin al wat te mopperen en kijk Vriendin af en toe hoofdschuddend aan. Dit wordt weer zo’n wedstrijd. Waarom niet gewoon voetballen, naar voren toe, iemand aanspelen. Er volgen alleen maar lange ballen die niet door ONS worden opgepakt. En die Spanjaarden pingelen wat heen en weer. Dan die kop-duik-vliegende-val-bal van Van Persie. Was dat mooi of niet. En toen… toen werd het een hele mooie avond.
Misschien eenmalig, het maakt met niet uit. Het was echt zo gaaf om te zien hoe makkelijk WE scoorden. Hoe Van Persie en Robben nu eens niet misten, Hoe de scheids ineens wel meeviel. En dan napraten, eindeloos napraten, het voelde een beetje alsof WIJ de WK al gewonnen hadden. Wat goed hebben WIJ gespeeld. Woensdag moeten WE weer. Eerst even bij zinnen komen.