Ik denk niet vaak aan hem.
Dan neem ik me voor zijn graf eens te bezoeken
Alleen.
In stilte ervaren wat het is: iemand missen.
Ik ervaar niets, om me heen zie ik andere mensen
sommigen zitten op een bankje en denken vast
dat ik ook iemand mis.
De Tour de France op tv
de beklimming van de Mont Ventoux.
Wij gaan winnen.
Mijn vader kijkt gespannen.
Lacht. Juicht.
Ik mis hem.
1 reactie
Wat is dat toch raar he? Ik ervaar hetzelfde. Bij het graf voel ik niets, maar op de vreemdste momenten overvalt het gevoel van gemis. Soms door een enkel woord.