Moeder ik wil bij de revue

Wij hebben de eerste twee afleveringen overgeslagen. Zo oubollig, zo niet van deze tijd, zo Max. Meer dan ik in gedachten verdragen kon. Tot we de derde aflevering per ongeluk aan hebben staan en we blijven hangen. Bijna verontschuldigend zeggend tegen elkaar: nou, dat was toch wel aardig.

Gisterochtend willen we vertrekken vanuit Valkenburg naar huis en kijk nog even naar het journaal. Schakel wat en kom bij de herhaling uit van Max, de laatste aflevering van Moeder ik wil bij de revue. Stoer hadden we thuis al gezegd: dat gaan we niet opnemen, lekker belangrijk.

Met onze jassen op schoot kijken we ontroerd naar de laatste aflevering. Wat een mooie serie, wat een geweldige acteurs. Zoals Annet Malherbe in de aftiteling, zwaait naar het schoonzoon op het podium om daarna beschaamd haar dochter aan te kijken! Hoe Egbert Jan weeber zijn neus nog geen tiende van een seconde optrekt als Jon van Eerd een foutje maakt. Echt prachtige televisie. Klein drama met mooi spel. Noortje Herlaar kan prachtig zingen maar haar acteren is zeker net zo pakkend.

Moeder, ik wil ook bij de revue.