Tijdens een etentje fantaseren wij over de prijs die je kon winnen bij de Staatsloterij. Maandelijks een bedrag van tienduizend euro, dertig jaar lang. Dat lijkt ons de beste prijs ever.
Je moet ook niet teveel geld hebben, vinden wij. Gewoon zoveel dat je normaal kunt leven, wat kan uitdelen en dan doorgaan met werken maar vanuit een heel ander perspectief. We praten verder over het werk wat we doen. Twee van ons zijn voor zichzelf begonnen en behoorlijk gelukkig met die keuze. De andere twee doen ook leuk werk maar het zou ook iets anders kunnen zijn. Waar ze iets minder moe van worden bijvoorbeeld en iets minder stress ervaren.
Chirurg
Waarom is niemand van ons chirurg geworden? Of psychiater om maar eens iets te noemen. We realiseren ons dat het in ons ‘milieu’ niet eens ter sprake kwam. Binnen de leefwereld van onze ouders en zij weer van hun ouders was er al een soort van haalbaarheid bepaald. Dat wij ons binnen een bepaalde range zouden bewegen, van doktersassistent tot kleuterjuf, om maar eens iets te noemen. Het ging niet eens over capaciteiten of mogelijkheden. Dat waren alleen nog maar moeilijke woorden.
Doe maar normaal dan doe je gek genoeg
Die tegeltjeswijsheid zit er bij ons goed in. En toch zijn wij, die daar aan een tafeltje zitten, goed terecht gekomen. Gelukkig zijn er mogelijkheden om je later op eigen kracht te ontwikkelen. Tegelijk besef ik dat er ook heel veel capaciteit en bevlogenheid verloren gaat omdat je toevallig niet in het juiste milieu bent grootgebracht. Dat je niet wist dat er naast jouw kleine wereld nog heel veel andere werelden bestonden.
Onderwijs
Wat zou het mooi zijn als het onderwijs zich eens gaat bezighouden met wat een kind in zich heeft. Talenten ontdekken en tot bloei laten komen. Zodat vanzelf de pianist of predikant naar boven komt, de wetenschapper met de potentie om de wereld te veranderen of de hele behendige voetbalspeler. Dat zou betekenen dat ieder kind in principe een zelfde aanbod moet krijgen van onderwijs. Van kunst vooral: muziek, schilderkunst of poëzie. Van filosofie en psychologie. Van statistiek tot logistiek. Van met je handen werken tot met je hoofd verzinnen.
Ieder een talent. Zo zou het moeten zijn. Want iedereen heeft een talent en recht op dat talent. Daar hoef je je dan ook niet voor op de borst te slaan. Omdat het dan bij iedereen zal komen aanwaaien.