Dat klinkt wel een beetje eng, mijn statistieken maar ik heb het over de statistieken van dit blog, mijn regel per dag. In mei 2010 startte ik er mee. Zes jaar geleden. En als ik een plaatje van de bezoekersaantallen zou laten zien dan is dat een stijgende lijn, tenminste vanaf het allereerste begin tot 2015. Daarna zou de lijn min of meer gelijk lopen en mij hoor je niet klagen. Maar meer lezers mag natuurlijk altijd, graag zelfs.
Tot nu toe schreef ik 1776 keer een regel, dus het is niet echt elke dag een regel geweest maar ik ben tevreden.
De naam van mijn blog ontstond toen een docent/dichter van de schrijversvakschool ons een opdracht meegaf. ‘Schrijf elke dag een regel, het hoeft geen gedicht te zijn maar iets dat je opvalt, ontroert, raakt, iets wat je ziet. Echt ziet’. Gelijk die dag heb ik mijn domeinnaam laten vastleggen. Dit zou het worden. De opdracht raakte mij want inderdaad, het moet toch mogelijk zijn minimaal een keer per dag iets te zien. Nu moet ik eerlijk zijn, soms zie ik niets. Graaf ik in mijn kop naar momenten van betekenis maar heb ik gewoon een ‘zomaar-dag’ geleefd en dat is ook wel heerlijk.
Over een paar maanden start ik mijn eigen tekstbureau en bij een eigen bedrijf hoort een logo. Trots ben ik op dit plaatje met dank aan ‘neef steef’. Wat moet je zonder familie? Hoeveel van mijn blogs zouden over mijn familie gaan? Dankzij hen, dankzij vrienden en alles wat we samen mogen doen, vullen mijn blogs zich vanzelf met woorden. Ook dankzij collega’s. Hoe gaat dat straks in oktober als ik geen echte collega’s meer heb? Waar haal ik verhalen vandaan… Hopelijk ontstaan ze vanzelf door weer met andere ogen te kijken naar mijn werkelijkheid.