Je moet van een bepaalde generatie zijn om direct te weten wie ‘Mies’ is als er niets meer wordt gezegd dan ‘Mies’. Mies Bouwman is overleden en ik wil niet eens weten hoeveel blogs er over haar geschreven worden vandaag. Want Mies was een beetje van ons.
In een interview dat ze een tijd geleden gaf aan de Margriet staat als kop: ‘Ik lijd aan een rare vorm van nergens op gebaseerd optimisme’. Die zin doet mij beseffen dat dat haar grote kracht was. Haar optimisme. Haar vermogen om door het televisiescherm heen harten te raken en monden te doen glimlachen. En wat hebben wij, gewone stervelingen, af en toe behoefte aan nergens op gebaseerd optimisme.
Warm en gewoon
Als je gisteravond op televisie bnn’ers hoort praten over haar dan zeggen ze allemaal: ‘ze was zo gewoon. Gebruikte geen dure woorden, was een soort moeder der moeder, een warm mens.’
Noem dat maar gewoon. Alles wat wij van haar ‘gewoon’ vonden is deze dagen eigenlijk heel bijzonder. Waren we allemaal maar iets warmer en gewoon. Bij Jinek zit de leuke schaatsster Esmee Visser en zij zegt geen idee te hebben wie Mies is. En ik denk alleen maar wat jammer dat er nu ook zoveel mensen, jongeren, zijn die nog nooit van Mies Bouwman hebben gehoord. Die niet de wereld van slow-televisie hebben gekend maar alleen maar in de snelle wereld van nu leven. Een ‘hop-on, hop-off’ leven.
En dan hebben we nog die andere grootheid. Sonja Barend. Eerlijk gezegd was ik nog meer fan van haar omdat ze dat randje had wat ook weer menselijk was. Toch zag ik dat randje ook bij Mies. Verborgen onder haar glimlach kon ze ook zeer vilein uit de hoek komen.
Terugblikken
En we worden doodgegooid met ‘in memoriam’, herhaling op televisie, de lopende band en de stoel. En meestal kan ik het allemaal aanhoren. Dit keer niet. Ik hoef het niet meer te zien of te horen en weet je waarom? Omdat het me echt een triest gevoel geeft. Omdat het echt over lijkt. De wereld van toen. De herinneringen aan ons gezin van samen voor de televisie zitten en in pyjama kijken naar ‘Een van de Acht’. Met limonade en chips. Met een moeder en een vader.
Mies Bouwman was meer dan een televisiepersoonlijkheid. Zij was het Nederland van toen alles nog zo gewoon leek.
1 reactie
Je doet me beseffen,hoe het tv kijken was,vroeger. Inderdaad,dat is verleden.