Mevrouw Vroom van huisje, boompje, beestje

drawing-516251_640Ze is, denk ik, net zo oud als ik of iets ouder. Ik ken haar al mijn hele leven. Zij zal mij niet kennen. Voor haar ben ik één van de honderdduizenden klanten die ze in haar leven voorbij heeft zien scharrelen. Ik heb ook geen idee waarom zij mij altijd opvalt. Ze is niet bijzonder, juist niet, een getergde blik, ze intrigeert misschien juist wel omdat ze dat helemaal niet wil. Ze werkt altijd maar met een niet aflatende energie. Haar pezige, krachtige lijf is er voor gebouwd. Voor uren op je voeten staan. Ze heeft rimpels bij haar mond, waar soms ook een glimlach te zien was. Gisteren lachte ze niet maar was ze gewoon weer bezig met haar ding. Rekken vullen, recht leggen van truien, bezig, bezig, bezig.

Vroeger kocht ik bij haar mijn cd’s, dat is lang geleden dat ik een echte cd gekocht heb. Zij hielp dan zoeken als ik het niet kon vinden. Ze stond ook bij het papier en de enveloppen. Trouwens, aan al die verkoopsters merk je niets. Terwijl klanten de aanbiedingen wegklauwen van de steeds leger wordende planken, werken ze onverstoorbaar door. De borden met 70% korting schreeuwen om aandacht maar zij doen dan dat niet. Vroom en Dreesman gaat dicht. Is failliet. Ik hoorde gisteren dat er veel meer aan de hand is dan te weinig klandizie. Iets met een groot Amerikaans bedrijf dat warenhuizen opkoopt en met winst van de hand doet. Zonder de medewerkers natuurlijk. Ik weet er te weinig van om daar iets van te vinden maar het sluiten van mijn warenhuis doet zeer. Ik koop niets met korting. Dat is bijna meeschoppen tegen de achterwerken van al die medewerkers. V&D was voor mij altijd een ‘doe maar gewoon’ zaak. Daar houd ik van. Middelmaat voor mensen waarvan er heel veel zijn. Zo’n winkel waar mijn moeder had kunnen werken als ze dat had gewild. No-nonsens. In mensen, in spullen, in ideeën. Geen hoge drempels, geen meisjes met kapsels waar je bang van wordt. Hooguit een verdwaalde homo op de herenafdeling. Lampen, kaartjes, schriften, bh’s, zonnebrillen, sjaals, truien, rugtassen. Gewoon, wat je zo nodig kan hebben. Ik zal ze missen. Mevrouw Vroom en Drees Man.

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden