Mensen zijn zo mooi. In essentie.

fig-1272928_640Paul Witteman heeft een nieuw programma waarin hij op zoek gaat naar geluk. Door gewoon eens een aantal workshops of activiteiten te doen die ‘geluk’ beloven. Denk aan yoga, mindfulness, springen in de zee om maar eens wat te noemen en knuffelen met wildvreemden.
Witteman is niet direct de man die zich daar open voor zou stellen maar hij doet het en is gematigd positief, wat in zijn geval al best heel bijzonder is.

Op zoek naar geluk. Witteman zegt: ‘Ik ben zeker niet ongelukkig maar ook niet zo gelukkig als zou kunnen’. Ik herken dat. Hoewel, het besluit om voor mezelf te beginnen en alleen nog maar te schrijven, brengt het geluk al heel dichtbij. Ik schreef al eerder over een gevoel van bijna jaloezie als ik honderden jongeren met hun armen in de lucht met God horen zingen. Wat een heerlijkheid toch als je je over kan geven aan iets buiten jezelf.

Ik heb zelf ook veel geknuffeld met wildvreemden. Niet zomaar op straat hoor maar op een setting die daarvoor bedoeld was. En geloof me, ik ben geen knuffelaar. Die bijnaam zal ik nooit verdienen. Om nu te zeggen dat ik elke knuffel even heerlijk vond is overdreven maar er waren er bij waarin ik me thuis voelde. In de armen van wildvreemde mannen en vrouwen. Lichamen tegen elkaar en ademen. Elkaar in de ogen kijken en iets zien of laten zien wat je eigenlijk verborgen wilde houden. Plotseling een traan voelen rollen over je wang en bijna verbaasd zijn dat die stille traan uit jou komt. En niets zeggen want woorden maken meer kapot dan je lief is.

Ik denk dat geluk vooral heel klein is. En dichterbij dan we vaak vermoeden. We gaan op zoek naar het grote geluk en gaan bijna achteloos om met het onzichtbare. Een zonnestraal, een sneeuwvlok, een hond die opgerold in zijn eigen warmte ligt te slapen, een kraaiende baby, een prachtige stem, een mooi gedicht, een kaart of zomaar lieve woorden van iemand. De mensen om je heen om van te houden.

We hebben alles om gelukkig te zijn. Ik heb alles om gelukkig te zijn maar blijkbaar gaat het niet om alles hebben. Maar om alles zijn. En ‘zijn’ is moeilijk. Dat kun je eigenlijk alleen maar met anderen want alleen kun je je nergens aan spiegelen. Mensen zijn zo mooi. In essentie. Hopelijk vinden we samen die essentie terug.

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden