Ik slik zeker al twintig jaar een bepaald medicijn. Niet voor de lol. Het medicijn helpt. In het begin had de fabrikant van het medicijn nog het alleenrecht op productie maar na een aantal jaren mochten ook andere spelers op de markt mee gaan doen. En dat deden ze. Massaal. Het originele product werd onbetaalbaar (voor de verzekeringen) en de goedkoopste aanbieder won. Op zich niet iets om je over te verwonderen.
Maar ik kon ineens niet meer zo goed tegen het medicijn. Onzin zeiden huisartsen en apotheek. De werkzame stof is nog steeds dezelfde, dus dat kan helemaal niet. Maar ik had toch maagklachten? En ik kon er op wachten, ik slikte mijn pilletje en tien seconden daarna begon de ellende. Een medewerkster van de apotheek vond dat helemaal niet raar. De capsules waarin de werkzame stof zit worden gemaakt met verschillende vul- en hulpstoffen en daar kan ik waarschijnlijk niet tegen. Nou, geef me dan een ander pilletje. Nee, zei de apotheek. Dan krijg je er gewoon maagbeschermers bij. En toen dat na een tijdje ook niet meer hielp, kwam er een maagbeschermertje bij. Maar de maagbeschermers krijgen het niet meer voor elkaar. De maagklachten worden zo erg dat ik besluit om maar niet meer zo vaak mijn ‘medicijn’ in te nemen. Dat is niet goed en dat voel ik. Na lange discussies met de apotheek krijg ik een formulier mee waarop mijn huisarts moet invullen dat ik niet tegen het gebruikte medicijn kan. Maar mijn huisarts staart naar het formulier en zegt dat dit een verloren strijd is. Dan moet er uitgezocht worden waarom ik niet tegen ‘welk’ stofje kan, onderzoek na onderzoek en hardmaken hiervan is een onbegonnen strijd.
Wat wel kan, zegt ze, is dat je een ander huismerk probeert. Je hebt het merk Calvé pindakaas, maar AH, Jumbo en weet ik veel wie, hebben ook een eigen merk pindakaas. Ga dat maar proberen.
De apotheek denkt er anders over. Dat mogen ze niet doen. De huisarts moet echt invullen dat ik niet tegen de Jumbo Pindakaas kan. Ze laat me het scherm zien en inderdaad: Jumbo wordt wel vergoed maar het eigen merk van Aldi niet. Dus ik ga wederom met briefje een geen ander pilletje naar huis.
En ik ben een minispelertje op deze markt. Ik zie de medicijndoos van mijn vader voor me. Gevuld met medicijnen tegen zijn kwalen en medicijnen tegen de medicijnen. Ik heb een bang voorgevoel dat ik ook zo’n kist moet aanschaffen.