Ik mag niet klagen, niet mopperen.
Ik moet blij zijn.
Dat ben ik ook. Een nieuwe computer op tafel, de oude er naast. Even wat spullen overzetten…
Even wat spullen overzetten… Gek word ik van al die inloggegevens, accounts voor vier mailadressen, websites, facebook, pin-it, google, linked-in. Maar dat is eigenlijk nog maar een klein dingetje. Ik neem me voor om gelijk te ruimen. Dat doe je tenslotte ook als je gaat verhuizen. Dan neem je niet alle oude troep mee in nieuwe dozen maar je selecteert: mee en niet-mee. (Eerlijk gezegd, na veertien verhuizingen… de laatste dag is er altijd wel zo’n ‘ik-weet-niet-doosje, voor later. En ‘later’ bestaat niet).
Dus vol goede moed ga ik mijn schijf tegemoet. Op het bureaublad staat een mapje ‘bureaublad’. Zeker nog van een oudere computer. Eens even kijken: een mapje ‘oud’ en een mapje ‘nog ouder’. En daarin bestanden die ik toch nog niet zo lang geleden nodig had. Dus wat kan er weg? En wat te zeggen van het mapje ‘overige’. Zitten ook dingen bij die eigenlijk helemaal niet ‘overig’ zijn maar bijvoorbeeld de laatste foto van mijn moeder. Foto’s van een optreden. Een aanzet tot een gedicht. Liedteksten die klaar zijn.
Dan is er nog een externe harde schijf. Die is eigenlijk nog erger. Foto’s, foto’s, foto’s. Volgens mij ook vier keer dezelfde maar dan onder een andere naam: ‘bruiloft’, bruiloft-totaal’, bruiloft-def’. Maar is totaal wel totaal en is def. wel def??? Want we hebben ook nog def.1 en def.2.
Ik neem alles mee. Hoppa. Nieuw mapje: oud van voor 2015.
Door de titel moest ik aan dit nummer denken. Slaat nergens op. Gewoon een lekker liedje uit de oude doos. Oude doos4. Dat dan weer wel.