Marco Borsato en De Waarheid

Nooit gedacht dat ik nog eens een blog zou schrijven over Marco Borsato. Maar ik vind het fascinerend hoe Nederland massaal zijn handen heeft afgetrokken van een voorheen bijzonder geliefde zanger. Omdat hij vreemdging, een keer of wat.

Er zijn weinig zangers/zangeressen die de macht hebben om liedjes te zingen, door anderen geschreven, die als ‘waar’ en ‘echt’ worden beschouwd. Borsato kon dat. Alle teksten leken over hem te gaan: zijn liefde, zijn verdriet, zijn pijn en eenzaamheid, zijn diepste zielroerselen. Met zijn geloofwaardige ogen in een prettig gezicht won hij vanzelf de sympathie van velen. Ook van mij. Maar ook ik betrap mezelf op negatieve gevoelens naar een man die ik niet ken en waar ik, goed beschouwd, ook niets van te vinden heb. Van de week hoor ik in de auto een lied door hem gezongen over hoe ‘ze’ nog altijd zo blij en gelukkig samenzijn.

En, ik denk er het mijne van

Daar zit het hem in. Wij denker er allemaal het onze van. Iemand is van zijn voetstuk gelazerd door dezelfde karaktertrek die hem er ooit heeft opgezet: zijn waarachtigheid. Zijn ree-bruine of zoet blauwe ogen, de hoge noot in onze nood, de snaar die werd geraakt. We voelen ons belazerd.
De oude Andre Hazes verbloemde niet wie hij was, dat kon hij ook niet. Als hij zong over weer te laat thuiskomen of doorzakken in de kroeg, dan klopte dat plaatje aardig met de waarheid. En we vonden dat met elkaar oké. Maar elk lied dat ik nu hoor van Borsato heeft plotseling aan draagkracht verloren. De woorden verliezen het van de waarheid.

En eerlijk? Of iemand vreemdgaat, een galbak is, een lamzak: ik maak me er nooit zo druk om. Dat doe ik pas als het mij of geliefden om mij heen treft. Maar het lijkt alsof Borsato’s vreemdgaan niet alleen zijn vrouw is aangedaan, maar ons allemaal. Zijn laatste ‘hit’ heet Lippenstift en gaat over vreemdgaan. De hoofdpersoon in dit lied is de dame met wie vreemdgegaan wordt. ‘Ben je niet meer waard dan de lippenstift op zijn kraag’? Daar kan je toch niet meer met droge ogen naar luisteren?

Zoals ik al schreef: ik vind het fascinerend. Mijn eigen teleurstelling vooral. Wat heb ik te maken met hem, wie ben ik om teleurgesteld te zijn? Hij is niet mijn vader of God. Gewoon een zanger met een goede tekstschrijver. De mythe rondom Marco Borsato is met voorbedachte rade opgezet en opgebouwd. Daar heeft iedereen aan meegewerkt. Een businessplan dat werkte. Het is tijd voor een ander plan.

‘De meeste liedjes zijn bedrog’. Het zou zomaar weer een hit kunnen worden.