Het programma is er weer. Boer zoekt Vrouw of andersom. Vriendin kijkt na jaren, nog altijd met een gelukzalige glimlach om de lippen naar in de lucht hangende romantiek. Ik kijk naar haar.
Hoe werkt dat met een groep mensen? Je kijkt, je wikt, je weegt, je analyseert maar vooral baseer je je keuzes op vooringenomenheid. En ik al helemaal. Zo vind ik Annemieke geen aardige boerin. En denk ik dat je voor Geert moet uitkijken en denk ik dat knappe Bastiaan nog wel eens minder aantrekkelijk is dan dat hij op papier oogt.
Vrouwen
Ik heb volkomen onterecht met de vrouwen te doen. Na het allereerste keuzemoment van de boer vliegen de geluksvogels elkaar in de armen. Ze zijn uitverkoren en delen dit met grote liefde met elkaar. Terwijl, als het spel echt begint, ze elkaars ogen het liefst uit zouden krabben en op willen vreten. Maar in den beginne is er vrede. Als tijdens de ‘beschilder het lichaam-workshop’ in de groep van knappe Bastiaan, de blonde Malou wel heel nadrukkelijk haar kwastje op zijn biceps plaatst, blazen de andere vrouwen hun onvrede uit. Je ziet de toegeknepen, valse oogjes en je hoort ze bijna denken ‘jou krijg ik nog wel , bitch’.
Wat Bastiaan verwacht van de dames als het straks serieus is? ‘In het bedrijf werken’, zegt hij, ‘er is genoeg te doen’. ‘Wat dan’, vragen ze want ze willen echt het boerenleven in. ‘Boekhouden’ oppert Bastiaan. Ze kijjken hem aan alsof hij ‘huishouden’ heeft gezegd. Maar bij allen zie je ‘wacht maar mannetje, wie hier straks de boerenscepter zwaait’.
Boer Geert
Er is opnieuw een boer Geert. Deze gooit ook hoge ogen al is het maar door zijn langdurige stiltes en boerenwijsheden die hij terloops in de strijd gooit. Toegegeven. Ik snap dat vrouwen op hem vallen. Maar ik ben enorm bang dat de verwachte diepgang nergens zit. What you see is what you get. En dat is het hem nou net. Dat is niet zoveel.
Bij de enorme boer Gert-Jan kan ik het echt niet helpen. Ik zie plaatjes in mijn hoofd van hem met één van de grote vrouwen en stel me voor hoe ze in bed proberen tot elkaar te komen. En hoe dat elke keer niet lukt
En boerin Annemieke. Een slanke dame die precies weet wat ze wil. Vond ze de mannen in het echt nogal tegenvallen, zij valt in het echt ook wel tegen. Ze wil geen bemoeienis met haar werk van de mannen, ze moeten hun eigen broek ophouden en eigen passies hebben. Ze valt op echte mannen.
Na haar keuzemoment kiest ze drie mannen waarvan er twee nu niet echt voldoen aan dat beeld maar misschien heeft Annemieke hele andere beelden van ‘echte mannen’. Steven is een onzekere jongen die zich afsluit van de groep en bang is gekwetst te worden. Jockey Erik ziet er uit zoals een jockey eruit moet zien. Weinig body, verderlicht en spichtig.
Logeerpartijtje
Ik verheug me op de logeerpartijtjes. Wanneer valt wie door de mand? Ik weet dat ik Boer Jan niet genoemd heb. Maar wat niet is, kan nog komen. Voorlopig lijkt hij gewoon heel aardig. Maar ja.