Mag het ietsie pietsie minder gezellig

Sinterklaas heeft zijn mijter nog niet de in de koffer gelegd of de kerst doet zijn intrede. En zoals altijd met alles erop en eraan. Ligt het aan mij of is het nu wel heel veel ‘alles erop en eraan’?  Zoveel gezelligheid. Ik word er een beetje treurig van.

De Jumbo pakt opnieuw uit met een reclamefilm waar je gewoon even voor moet gaan zitten. Met een liedje en muziekje dat je terugbrengt in de jaren zestig, toen alles nog gewoon was. Met een zingende pappa en mamma, met een oma en natuurlijk ontbreken de bekende Nederlanders niet. Zelfs Max Verstappen zit aan tafel. En stiekem houd ik er van. Alleen het is te veel.

Want daarna zien we alle gezellige RTL-mensen. Die vast elkaars bloed wel kunnen drinken maar nu klinken met zoetsappige glimlachjes en heel veel van alles dat blijkbaar bij kerst hoort.

Tafelmanieren

We zien vol gedekte tafels, rood en groen, glazen, wijn, happy people overal, cadeautjes, liefde, warmte, knussigheid. De reclamefolders van supermarkten zijn glimmend en glanzend en bijna proef je de gerechten door er alleen maar naar te kijken.

Treurig

Ik word er treurig van. Niet omdat ik het niet heb. Ik heb het ook gezellig met mensen die van elkaar houden, met eten dat gewoon goed zal smaken en met wijn die weer rijkelijk zal vloeien. Maar hoe pijnlijk moet het zijn voor mensen die dit niet hebben? Elk moment dat je de radio, televisie aanzet of de reclamefolders bekijkt, zijn zij zich nog meer bewust van het feit dat ze iemand of iets niet hebben. Van de persoon die ontbreekt, van een ziekte die zich geopenbaard heeft, van een baan die verdween, van een huis dat geen huis meer is, van kinderen die ze niet meer zien, van een oorlog die gevoerd wordt, van armoede, van kinderen die vragen maar overgeslagen worden.

Verhalen vertellen

Verhalen vertellen is in. Reclamebureau’s maken complete films waarin een arme, alleenstaande man of vrouw, hartelijk verwelkomd wordt bij iemand aan tafel. Engelen zingen vanaf hemelse hoogte. Het is een en al liefde. Verhalen vertellen klinkt bijna als leugens vertellen. Een goed gevoel verkopen is het thema van december. Maar praatjes vullen geen gaatjes.

Mag het wat minder mooi, mag het wat oprechter?