Gisteren nam ik weer sinds lange tijd de tram. Ik zit zo’n beetje achter de bestuurder en zie een andere tram, tegenovergestelde richting, naderen. Dan gebeurt het. De nonchalance waarmee trambestuurders elkaar begroeten! Ken je dat. De handen blijven aan het stuurblok, slechts de duim of de wijsvinger komt iets omhoog, de mondhoeken vertonen geen enkele beweging: dit is de groet van stoere mannen. Maak me gek!
Vrouwelijke trambestuurders doen het ook. Ga nu niet ineens beide roze, gelakte handjes heffen, beweeg niet mallotig de handjes van links naar rechts. Grijns niet als de eerste de beste snol die papa’s goedkeuring wil. Neen. Zo doen ze het ook niet. Ze blijven zitten zoals ze zitten, bewegen slechts de duim of wijsvinger naar opwaartse stand en groeten zo, volledig in control, hun mede-collega’s.
Ik wil dat ook.