Door muziekprogramma’s als Deezer komt ik ineens weer in het bezit van mijn geliefde oude muziek. Wat te denken van Lori Spee. Niet alleen een hele mooie vrouw, ze zong zoals ze er uit zag: fragiel, krachtig, kwetsbaar, stoer. Dat kan allemaal verenigd zijn in een mens en hoewel totaal mijn projectie, ik geloof er in.
Gisteren vertel ik ook heel enthousiast dat ze prachtige teksten schrijft. Oei. Vergissing. Het lied dat ik zo mooi vind is niet door haar geschreven maar door Don M’c Lean, geen kleine jongen natuurlijk maar toch was ik een beetje teleurgesteld. De tekst blijft evengoed prachtig. Bijvoorbeeld uit Empty chairs:
I feel the trembling tingle of a sleepless night
creep through my fingers and
the moon is bright
Beams of blue come flickering through my window pane
like gypsy moths that dance around a candle flame
And I wonder if
you know
that I never understood
that although you said you’d go
until
you did
I never thought you would
Ik heb weer alle cd’s in ‘mijn bezit’ en heb genoten. Als je niet weet wie Lori Spee is, bekijk haar video. Helaas niet dat mooie nummer maar een ander, wel door haar geschreven.
1 reactie
Canada, 1986
62 uren
Zo mooi, zo lang
Busrit Toronto – Vancouver
Walkman met cassettebandjes
Lori Spee
Tweewerf Dreamland