Heel lang geleden had ik het eens met een vriend over een vriend van hem. Ik noem hem voor het gemak maar even Ben. Ik ontmoette Ben alleen op verjaardagen van Vriend en vroeg me altijd af waarom Ben geen he-ho-relatie had. Een leuke vent, goede kop, mooie lach, lekker lijf? Vriend vertelde dat Ben nooit een relatie had maar zeker ook niet ho was.
Jammer, leek mij, voor Ben en voor eventuele beschikbare partners. Vriend zei dat Ben ook wel wat eigenaardige trekjes had. Hij vertelde dat als Ben de afwasmachine leeg haalde, hij alles netjes rubriceerden. Zo mochten vorken, lepels en messen niet ongesorteerd het bestekbakje in. Alles moest keurig op een rijtje geplaatst worden. Lepeltje lepeltje, zeg maar, maar dan ook vorkje vorkje, mesje mesje.
Ik vond dat inderdaad wel dom. Wat een gedoe en gemuts zeg.
Maar ik betrap me er op dat ik al weken aan Ben denk als ik de afwasmachine leeg haal. Nu haalde ik ook al altijd eerst het ene en dan het andere er uit. Dus eerst de lepels, dan pas de vorken, of andersom, want enige structuur in deze handelingen bood mij vooral tijdwinst. Maar ik kom er ook achter dat ik de lepels en vorkjes ook in elkaar wil kunnen schuiven, het voorkomt een onoverzichtelijk geheel in de bestekbak, dat als je één vork wil pakken, je er ook één hebt en niet drie die in elkaar gevlochten zijn omdat…. juist ja, omdat je het niet gelijk goed gedaan hebt.
Ik ben zo blij dat ik al een relatie heb. Vriendin weet van niets en dat wil ik graag zo houden.