Lekker knus en kneuterig

Dit weekend voor het eerst weer sinds lange tijd in een tentje geslapen. Met Vriendin. Vriendin heeft nog nooit gekampeerd.
Nu was dit niet een kruiptentje, je kon redelijk recht de tent inlopen maar dat was dan ook alle luxe die er was. Vriendin zocht nog even naar het toilet maar ze had al snel door dat de achterrits alleen maar toegang gaf tot ‘buiten’.
Gelukkig hadden we niets te klagen want naast ons stonden zus en zwager met een caravan met alle luxe waar wij ook gebruik van konden maken.

Het was mooi weer, ondanks buienrader, weer.nl, live-weer die niet veel goeds voorspelden. Ik had dus op het allerlaatste moment de zonnebrand uit mijn tas gegooid, samen met mijn korte broek en zonnebril. Wel ging de paraplu mee maar die hebben we niet gebruikt.

We gingen vroeg naar bed, dat doet de buitenlucht met je! (en de drank). Eenmaal binnen in de slaapcabine sommeerden we Hond om ook binnen te komen. Dat deed hij 1 seconde toen wou hij al weer de benen nemen. Uiteindelijk zag ‘ie tussen de tassen en schoenen iets wat op zijn kussen leek en met een diepe zucht liet hij zich zakken. Wij ook. Door het stevig opgeblazen luchtbed konen vriendin en ik alleen blijven liggen door elkaar heel stevig vast te houden, dat voorkwam dat we allebei naar de zijkanten rolden. ‘Gezellig heh’, konden we er nog net uitbrengen. We werden wakker doordat het harde luchtbed leeg was gelopen en wij op de grond lagen. Lekker vroeg op, dat hoort er ook bij.

De volgende nacht hadden we regen. ‘Dat is heel gezellig’, had ik tegen Vriendin gezegd, ‘als je in je tentje ligt en je hoort het kletteren op het doek’. Nou, dat vond zij ook.

Om kort te gaan: een heerlijk weekend gehad want hoe Hollands ook, kamperen maakt wel dat je hoe dan ook buiten bent. Ik heb er van genoten en even alles los kunnen laten wat in mijn geval, heel bijzonder is.
Met Vriendin en Hond in Tent en links en rechts een zus en zwager. Kan niet mooier.