Toen Boer zoekt Vrouw, aflevering 3, voorbij was zei ik tegen Vriendin ‘nou, niet echt om over naar huis te bloggen’. Zij knikte. Maar, zoals zo vaak, moet het even sudderen in me en word ik wakker met een mening. Die wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
Scheef ik vorige week al dat knappe Bastiaan nog wel eens door de mand kan vallen: het is gebeurd. Terwijl de dames koken en hij een klant aan de telefoon heeft, loopt hij achter de dames langs om te kijken of het goed gaat. Tussendoor gebaart hij dat er iets moet gebeuren. Vlees omdraaien, beter roeren, andere pit. Na zijn ondernemersbijeenkomst, die ‘echt door moest gaan’, zegt hij het heerlijk te vinden om binnen te komen in een huis met vrouwen. Zijn langste relatie duurde een half jaar. ‘Maar ik ben echt niet veeleisend’, zegt hij. Maar in zijn ogen zie ik de gewoonte van de macht, of de macht van de gewoonte, het is maar net hoe je het bekijkt. Hij is slim en weet het.
Boer Geert Jan
Boer Geert Jan heeft keuzestress. Hij kan er niet van slapen. Als hij naar A kijkt, denkt hij ‘leuk’ maar kijkt hij naar B dan denkt hij dat ook en C is ook gewoon leuk. Het geeft te denken. Het is te hopen dat hij tijdens de logeerpartij toch verschil gaat zien tussen de dames, want die verschillen zijn er echt. Zo blijft er vanzelf hopelijk iemand over die kan blijven lachen om zijn grappen. Of beter gezegd, zijn er twee dames bij wie het lachen vergaat. Is ergens wel mooi. Hoeft hij niet te kiezen.
Boer Jan vraagt de dames naar gekke gewoonten. Eigenlijk was de vraag alleen maar bedoeld om zijn eigen ‘gekke’ gewoonte te kunnen noemen. Zo neemt hij wel eens een snuifje van het een of ander tijdens grote feesten. Froukje heeft net verklapt dat haar quilty pleasure het kijken naar Disneyfilms is. Zij heeft moeite met pilletjes en snuifjes en dat soort dingen. Waarom boer Jan het zo groot maakt is mij een raadsel. Hij had ook kunnen zeggen ‘dat doe ik maar als jullie daar problemen mee hebben, geen punt om er mee te stoppen.’ De snuifjes zullen de keuze maken voor hem. Eén van de dames doet het ook. Kat in het bakkie.
Lief en onhandig
Steven is te vroeg gearriveerd bij boer Annemiek. Er volgen pijnlijke stiltes die gevuld worden met onzin zinnen. We kennen ze allemaal wel. Als de mannen later Annemiek helpen met het aanbrengen van de spenen bij de koeien staat Steven te wachten. ‘Ik kijk liever eerst even om te weten hoe het moet. Dat is toch ook goed’? Erik is slim. Hij pakt zijn toekomstige schoonvader in door zijn kennis van paarden met hem te delen. Steven volgt het gesprek met ongeloof. Hij weet niets van paarden. Zonder iets te zeggen zie je het in zijn blik ‘het is voorbij voor mij’. Jelte bekijkt het lachend. Mijn tijd komt nog wel, denkt hij en ik denk dat hij gelijk heeft.
De boer is niet meer wat het is geweest. Daar werd ik mee wakker. Vooralsnog ontbreekt het bij allen aan nieuwsgierigheid naar ‘de ander’. Wat doe jij, wie ben jij, vertel. Nee, de boer vertelt. Zo wil ik het en niet anders. Boer Geert moet nog wakker worden. Met zijn luie intonatie en zijn zwoele blik lijkt hij iets verborgen te houden. Maar ik ben heel bang dat er niets is.
Vorige week vroeg iemand mij om meer te schrijven over Yvon Jaspers. Maar door haar veel besproken optredens en pijnlijke situaties die ontstonden, lijkt zij meer op de achtergrond dan anders. Ze is kleiner geworden.
1 reactie
Wat een heerlijke samenvatting! 🤣 Precies zo ik er ook naar keek. Ik dacht soms alleen maar aan wat de logees dachten: ‘HELLUP, hoe kom ik hier nog fatsoenlijk weg!”