Mijn neef is 12,5 jaar getrouwd en plaats daar een berichtje over op Facebook. Ik reageer met een herinnering aan vroeger.
Ik heb geen idee of dit soort trouwverjaardagen nog gevierd worden maar vroeger was het de gelegenheid om met familie en vrienden bij elkaar te komen. Een zaaltje werd gehuurd, een ouderwets trio muzikanten werd ingevlogen meestal bestaande uit drie oude mannen met banjo, accordeon en keyboard.
Foto’s
Er zijn nog zwart-wit foto’s uit die tijd dat ik een jaar of tien was. Mijn ouders, 12,5 jaar getrouwd. Mannen in keurige pakken maar later op de avond gingen de jasjes uit en werden de witte overhemdsmouwen opgestroopt. Ik herinner me dat mijn moeder op die dag voor het eerst van haar leven naar een schoonheidsspecialiste ging, want ze wilde feestelijk voor de dag komen. Toen ze thuiskwam herkenden wij onze moeder niet meer. Een vrouwelijke versie van Pipo de Clown kwam binnen en mijn moeder was in tranen. En niet zomaar tranen. Na uren boenen kon ze gelukkig zichzelf weer tevoorschijn toveren en zag ze er tip top uit.
Spelletjes
Na de nodige borrels verzonnen de muzikanten de spelletjes die er altijd gedaan werden met als hoogtepunt het kuitenknijpen. Mannen rolden de broekspijpen op en als de muziek stopte, moesten de vrouwen de kuiten masseren. Niks geen ‘meetoo’, ben je gek. Jong en oud ging door de knieën en volbracht de opdracht vaak gierend van de lach. Misschien besloot ik toen al om later in mijn leven niet voor mannen te gaan. De harige kuiten in mijn jonge meisjeshanden voelen nu nog met terugwerkende kracht, weerzinwekkend aan.
Buiten dat deze spelletjes niet meer gespeeld worden is er niet zo heel veel veranderd op feestjes. Mensen die broodnuchter binnenkomen en naarmate de drank in het lichaam toeneemt en de uren vorderen, veranderen in de losgeslagen versie van ‘doe maar gewoon dan doe je maar gek genoeg’.
Al vermoed ik dat vroeger het keurslijf erger knelde dan nu.
Heimwee
Toch zou ik graag zonder harige kuiten, nog een keer rondwandelen op zo’n feestje. Keurig van acht tot twaalf. Polonaise lopen en ranja drinken. En dan kijken naar mijn moeder die zonder drank genoot van de muziek en van het dansen. Daar ontbrak het nogal eens aan in haar gewone leven.