We bezoeken moeder van Vriendin in het verzorgingshuis. Ze is blij als ze ons ziet en vraagt direct wat we gaan doen. We gaan naar buiten. Moeder zingt. Ondeugende liedjes waarvan wij ons afvragen of zij ze ter plekke verzint of dat ze echt bestaan hebben vroeger.
Vriendin vertelt dat we die middag naar M. gaan. Moeder vraagt waarom, waarom dat nodig is. ‘Omdat’, zegt Vriendin, M. mijn zus is en we het leuk vinden elkaar te zien’.
Moeder kijkt haar verbaasd aan. ‘Je zus?’, zegt ze. ‘En wat ben ik dan wel?’
‘Jij bent mijn moeder’, zegt Vriendin.
Moeder slaat op haar benen. ‘Je moeder?. Krijg nou toch wat’.