Eigenlijk ben ik een slappe drol wat het koningshuis betreft. Dan lijd ik ineens aan meningnytus. En alle meningen van tegenstanders die hout snijden, die gewoon waar zijn, die wuif ik toch enigszins vergoelijkend weg. Dan sla ik een beetje terug met treurige one-liners die nergens op slaan. Houd ik dan zoveel van het koningshuis?
Nee. Ik weet geen prinsessennamen, geen verjaardagen, ik ben nog nooit naar een paleis of gouden koets gaan kijken. En ik begrijp ook dat, doordat ooit een van je voor-voor-voorvaderen zichzelf tot koning uitriep, jij niet persé een koning(in) zal zijn maar het wel zomaar kan worden. En dat je daar een heel land mee opzadelt. Zomaar. En dan mogen wij god op onze blote knieën bedanken voor genen van een bepaald kaliber. Want stel je voor: Emiel Ratelband heeft dezelfde grootheidswaanzin en hij zou op een dag best kunnen zeggen: ’tjakka, ik ben de nieuwe koning’. Dan zitten wij daar toch mee. Ik ben ook geen fan van Willem. Wel van Beatrix destijds en Juliana. Sterke dames, ouder ook, misschien zat het hem daarin. Maar zoals dat gaat in een maatschappij als de onze moet je of heel knap of heel rijk zijn om een mooie dame aan je zijde te krijgen. En Willem is rijk. Dus hij heeft Maxima. Ik ben gek op Maxima. Maar het verklaart nog steeds niet waarom ik vind dat ze gewoon mogen blijven. Is het traditie? Ja. Zijn ze gevaarlijk? Nee. Kosten ze veel geld? Ja. Lig ik daar wakker van? Nee.
In Amerika kan een man met een belachelijk kapsel en heel veel geld ineens besluiten om zich kandidaat te stellen voor president. En omdat niemand meer ergens in gelooft, geloven zij hem. En kan het wel eens zo zijn dat ze een malloot als president krijgen. Of je bent filmster en je denkt, goh, wat zou ik graag nog eens voor een rol spelen? Ja, president van Amerika, dat lijkt me wel wat! En vaak krijgen ze die rol nog ook. Gelukkig zijn zij dan weer niet de regisseur.
Maar ja, het koningshuis. Eigenlijk ben ik gewoon een sentimentele oranje muts die gelooft in sprookjes en happy endings.
Wij leefden nog lang en gelukkig. En ik weet dat het niet waar is, schijn met een gouden randje. Maar voor mij heeft het waarde.