Alleen de titel al vind ik wonderschoon. ‘Kom hier dat ik u kus’, van Griet de Beeck. Wat een mooi boek. Er staan zulke prachtige zinnen in het boek dat ik dit blog wil gebruiken om daar iets van weer te geven.
‘Ik wou dat ik iemand was, dat denk ik ondertussen, en dat ik alles kon, of toch datgene wat ze van mij wilden. Ik wou het zelfvertrouwen van dat ene kind met die grote oren. En het grapje waar die mevrouw met dat haar, daar achter dat ene raam, zo om moet lachen. Ik wou stoute schoenen om aan te trekken. Ik wou glanzend geluk en onwerkelijk grote liefde. Ik wou troost voor mij en voor iedereen die dat nodig heeft. Ik wou dat ik steengoed was in wat ik deed. Ik wou dat ik hem kon geven wat hij dan verlangt. Ik wou een vader die ik meer kon helpen. Ik wou een moeder. Ik wou mist boven de bergen, dingen om nooit meer te vergeten, en onweerstaanbaar zijn, dat ook nog.’
Daar word ik nu stil van. Jaloers ook.
2 reacties
Ik houd van mijn IPad maar soms is ze zo irritant. Haardos is natuurlijk -van haar is-
Ook het boek ‘Vele hemels boven de zevende’ van haardos prachtig.