Net een bericht tijdens een televisieuitzending. Een moeder die drie jaar geleden zichzelf en haar twee kinderen probeerde te vergiftigen, komt vrij. Eerst onder toezicht maar vanaf augustus gewoon ‘vrij’. De ex-man en vrienden proberen dit tegen te houden, in ieder geval een stadverbod te krijgen totdat de dochter volwassen is. De zoon heeft, uit angst voor de moeder, maar alvast zelfmoord gepleegd.
Ik weet niets van dit verhaal, niets van die moeder of vader, het gezin, wat waar is en niet waar is. Ik probeer me te verplaatsen in de dochter die rondloopt het het afgrijzelijke idee dat haar moeder haar dood wilde en dat nog steeds wil. Dat je, overal waar je loopt, bent, verblijft, op je hoede moet zijn voor de persoon die jou op de wereld heeft gebracht. Omdat er in het hoofd van die vrouw een draadje los zit waardoor zij in plaats van moeder, moordenaar kan worden.
Hoezo, we kiezen zelf onze ouders. Wat moet je hier van leren?