Wat is er met mijn verjaardag gebeurd? Gisteren vierde ik mijn verjaardag samen met zwager en tweelingzus voor familie en enkele vrienden.
Toen ik kind was werden de stoelen in een grote kring gezet en werden de stoelen gevuld door tantes en ooms. Wij zaten als keurige meisjes tussen de volwassenen in, gaven beleefd antwoorden op vragen en gedroegen ons zoals dat van ons verwacht werd. Heel soms als de slappe lach ons overviel werd ons vriendelijk verzocht om op de gang te blijven totdat we uitgelachen waren.
Later vierden we onze verjaardagen met vrienden en werden er voorzichtige fuifjes gegeven. Fuifje. Wie weet nog wat dat is? Nog wat later lagen er kussens op de grond en ging de goedkope wijn van hand tot hand. Zongen we liedjes en hadden diepe gesprekken over het LEVEN. Schreef ik mijn eerste dichtregels over de reden van ons bestaan of het ontbreken daarvan.
Dan volgen de feestjes elkaar op. Van de kring wordt lachend afscheid genomen, hoe burgerlijk! Er komen statafels en iedereen pakt zelf uit kast en koelkast. De schalen met hapjes gaan rond en als de grote groep vertrokken is eindigt het steevast met een kleine groep, in een kring, om over onze gevoelens en therapeuten te praten.
Gisteravond. Wat volwassenen en een paar kinderen. Zes om precies te zijn, tussen de anderhalf en zeven jaar. Vriendjes zijn het. De vloer ligt bezaaid met autootjes, legostenen. Ze hebben lol en soms hebben ze geen lol. Dan schreeuwen en huilen ze, net zolang tot het weer lollig wordt. De volwassenen kijken er naar want een gesprek hebben is bijna niet mogelijk. Zie maar eens over dat geluid uit te komen.
Het is, denk ik, weer wachten, totdat de volgende generatie met hun vriendje of vriendinnetje, de leeftijd heeft bereikt, dat ze ook gaan zitten en interessante gesprekken voeren, met ons bijvoorbeeld. En vragen stellen, over het leven en waarom we ook weer op de wereld zijn. Misschien zitten we dan weer in een cirkel, met stoelen en bijzettafeltjes in het midden.
Dat beeld maakt me plotseling heel blij.
Wat zou dat mooi zijn, dat we over een jaar of tien gewoon weer samen in een cirkel zitten.
Een veilige cirkel.
1 reactie
En dan is de cirkel weer rond!