Kerstmarkt in de grotten in Valkenburg

Ik geef het onmiddellijk toe, ik heb zelf twee kaartjes gekocht bij de reservering van onze vakantiebungalow. Waarom? Kerstmarkt in een grot, dat moet bijzonder zijn. Mooi, sfeervol. Ook voor iemand die niet van kerstmarkten houdt.
Het is druk in de rij wachtenden. Wij sluiten aan en wandelen de grot in waar ik al snel wordt begroet door oeilelijke plastic poppen als Peter Pan. Misschien leuk voor kinderen maar die zie ik eigenlijk niet.
De grot is in diverse gangen aangekleed met vooral stands en mensen daarachter die kerstknutsels maken en verkopen.
Lichtjes, kaarsjes, versierseltjes, avondjurkjes voor babies, gliterdeglitterdeglitter. Al na vijftien minuten vrees ik dat het niet beter wordt. Mijn reisgezelschap heeft er voorlopig nog zin in. De pijlen met ‘route’ hangen aan het plafond en ik vrees dat we alle routes gaan volgen. Ik koop een stuk kaas. Met noten. Daar heb je nog iets aan.
We wandelen langs een makeup tent waar een vrouw roept: ‘Dame, mag ik u in vier minuten kleuren?”. Ik schud nee. Helaas moeten we vaker langs deze stand en roepen vervolgens weer andere vrouwen dezelfde zin: ‘Dame, mag ik u kleuren, kost maar vier minuten’. Als ze het nog een keer zegt zal ik haar kleuren in nog geen dertig seconden.
Ik wil er uit. Ik versnel mijn pas voor de troepen uit en als Zwager verheugd naar een bordje wijst en roept: ‘he, hebben we dit pad al gehad?, weet ik, die overal de weg kwijt is het zeker. ‘Ja’, schreeuw ik. ‘We hebben alle paden gehad’. Verbouwereerd door mijn overtuigingskracht staan we binnen dertig seconden buiten en doen ons te goed aan vette curryworsten en frikandellen van een halve meter lang. Alles beter dan in de nepwereld van kerst te vertoeven.

Wat had ik verwacht? Een strijkje, mooie kaarsen, intimiteit, liefde, warmte, gesjelligheid. Maar ja, daar verdien je niets aan.