Jong en oud… een verloren strijd?

Vanmorgen een documentaire gezien over jongeren van een ROC opleiding. Zij worden ingezet in bejaardenhuizen, waar de werkdruk voor gediplomeerden bejaardenverzorgers te hoog is. De jongeren volgen een opleiding en werken in de praktijk.

Een jongen, Marius, zwarte stekeltjes, mager en een spring in ’t veld, maakt kennis met de ouderen. Ontroerend om te zien hoe kwetsbaar hij zichzelf opstelt. Hoe mooi hij laat zien hoe het kan. Ook door zijn fouten en onhandigheden. Bijna wordt hij weggestuurd omdat hij voorstelt iemand geen eten meer te geven als ze toch niet meer willen…. Een groot verdriet op zijn gezicht omdat dat niet was wat hij bedoelde. Later, als hij toch mag blijven zegt hij: “Daar heb ik wel van geleerd, dus toch wel mooi, die waarschuwing.”

Jonge meisjes van buitenlandse afkomst die zo lief en betrokken zijn dat het bijna pijn doet. Hoe zij de wang strelen van een vrouw die de dood in haar ogen heeft. Hoe ze knuffelen en een vrouw uitdagen om weer te gaan schilderen. Hoe later de vrouw een klodder verf op het doek smijt en zegt: “Zo, flink uitsmeren dan ben ik snel klaar.’ Hoe zij dan lachen, missie mislukt.

Een oude man haalt filosoof Schopenhauer aan. Hij zegt tegen zijn buurman: ‘Het was toch Schopenhauer die zei het is beter het leven achter je dan voor je te hebben.” Nu was Schopenbauer niet erg optimistisch over het leven en het streven naar geluk maar deze uitspraak is veelzeggend voor de mijnheer in kwestie. En dan sta je daar als jongere bij, met nog je leven voor je. Hoe ga je daarmee om?

Ik wilde eigenlijk een pissig stukje schrijven over de superioriteit van sommige jongeren. Woedend ben ik gaan tikken en met dezelfde woede heb ik het weer verwijderd. Het is zinloos. Jongeren die zich meer en beter voelen omdat ze JONG zijn. Knap hoor. Maar het is zinloos om zelfs maar te proberen met jonge domme mensen te praten. Niet dom qua intelligentie maar dom wat betreft wijsheid.

De ROC jongeren van de documentare zijn wijs. Wijs in hun liefde, in de lessen die ze willen leren en in de liefde en warmte die ze durven te laten zien.

Weg woede. Respect!