Jokken uit zelfbehoud

Echt hé, die koffie die uit mijn koffiemachine komt is helemaal super. Zo lekker. Die geur van bonen in je huis, de sterkte die je kan regelen. Helemaal top.

Ken je dat? Dat je, als je iets gekocht hebt wat niet helemaal nodig was of gewoon duur, dat je het dan gaat ophemelen ongeacht de ware toedracht van het verhaal?
Dat je nog niet eens aan jezelf toegeeft dat het misschien een beetje tegenvalt… Dat je dat wel gaat doen maar dan later, veel later… als je stiekem weer een gewoon filterkoffiapparaat hebt aangeschaft. ‘Ja, het viel toch een beetje tegen, je hele huis stinkt naar de koffie, en een werk…, ontkalken, bonen op, schoonmaken’.

Dat geldt niet alleen voor koffiemachines natuurlijk. Heel lang geleden kocht ik een waxinelichthouder voor tien kaarsjes van een supermetaal. Kosten zo’n honderd gulden. Nog geen maand later kwam er een goedkoper exemplaar op de markt voor 9,99. Nog steeds beweer ik dat de mijne mooier, echter, beter is. Hij staat te verstoffen in de schuur en de waarheid is natuurlijk dat geen hond het verschil ziet. Maar het verschil heb ik wel gevoeld.

Terwijl ik dit stukje tik, zit ik aan een kopje senseo. De hele dag eigenlijk, drink ik senseo. En op dit moment zeg ik dat dat komt omdat senseo, of de koffie die ik op mijn werk veelvuldig dronk, gewoon een warme drank is met een smaakje. De koffie uit ons nieuwe apparaat… die bewaar ik voor speciale momenten op een dag. Die moet je ook niet teveel drinken. Want dat is echte koffie.

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden