Gisteren tijdens Jinek was staatssecretaris Jetta Klijnsma aanwezig. Zij tekende een contract over een experiment met betrekking tot de bijstandsuitkering. In dit experiment zijn er vier groepen die zich gedurende dat experiment aan verschillende regels moet houden.
Er wordt een filmpje getoond van een jonge vrouw die tassen maakt. Zij mag met behoud van uitkering twee jaar lang proberen om haar onderneming succesvol te maken. Wat zij verdient betaalt ze terug aan de gemeente.
Jinek valt van haar stoel
Jinek kan zich maar met moeite bedwingen. Haar Amerikaanse roots: werken voor de kost, speelt haar parten. Waanzin vindt zij het dat een jonge vrouw zo geholpen wordt. ‘Werken zal ze, pech als het niet is waar je voor geleerd hebt.’
Dan ben ik al lichtelijk verbijsterd. Maar Jan Smit zit ook aan tafel en vindt er het zijne van. Hij vindt het ook van de gekke. ‘Stel je voor dat ik die keuze had gehad, dan had ik ook elke dag wat leuke melodietjes op mijn gitaar gepingeld in de hoop dat daar iets uit zou komen’.
Jantje Smit: dat heb je toch gedaan?
Natuurlijk, hij heeft hard gewerkt, hij heeft iets gedaan met zijn talent, er was een markt die voor hem op de knieën ging maar al met al heeft hij zijn zakken zo vol gezongen dat hij de rest van zijn leven lullige melodietjes op zijn gitaar kan verzinnen. Zit hij op Ibiza met de Beste Zangers als een jonge man, oud en ‘wijs’ te zijn. Levert hij commentaar bij het songfestival omdat hij, omdat… ja om wat eigenlijk?
‘Stel je voor dat ik die keuze had gehad, dan had ik ook elke dag wat leuke melodietjes op mijn gitaar gepingeld in de hoop dat daar iets uit zou komen’.
Boos
Waarom maakt het mij zo boos? Jinek begrijp ik nog wel, maar Jan Smit. De jongen met genen vol geluk, met heus wel leuke liedjes maar geen liedjes met noodzaak, met heus wel een mening maar niet van nationaal belang toch?
Ga jij nu vertellen dat een jonge vrouw moet werken voor de kost? Dat zij niet iets mag doen wat haar gelukkig maakt, in ieder geval mag proberen om haar geluk vorm te geven?
Experiment
Zie ik het verkeerd als ik dit een prachtig experiment vind. Dat het eens tijd wordt dat we anders omgaan met uitkeringen en de regeltjes waar iedereen mesjogge van wordt? Dat ik het heel veel mensen gun om iets te doen met hun passie en dromen? En het kost ons, de gemeenschap, geen cent extra. De jonge vrouw in kwestie krijgt niet meer geld, zij krijgt geen tegemoetkoming in kosten of huisvesting. Zij heeft een bijstandsuitkering, kan de huur betalen en eten en werken, Jan.
Dat wil iedereen wel
Jan Smit zegt: ‘Nou ja, zeg, dat wil iedereen wel’. Ik weet zeker dat niet iedereen dat wil. Er zijn maar weinig mensen met passie of een droom. Weinig mensen die niet rijk willen worden maar gelukkig.
Een tafel vol zure pruimen gisteren wat dit onderwerp betreft. Dat had ik niet verwacht. Bij Jinek.