Ik ontving van M. een mail met haar frustratie over een baan die ze was kwijt geraakt en een baan die ze weer vond. In deze mail schrijft ze zo helder wat de frustratie is en ik begrijp haar volkomen. Daarom deze brief nu in mijn blog.
Flexwerken en onze rechtstaat!
Ik ben woedend.
Tegenwoordig wordt je niet meer voor vast aangenomen in een baan. Ieder bedrijf moet bezuinigen en niemand gaat meer voor de werknemer. Niemand gelooft blijkbaar nog in eerlijke en goede krachten, of willen de kosten dragen kosten dragen als iemand eventueel ziek wordt. Dus lang leve de flexcontracten.
Ik had een flexcontract en na 3 ½ jaar moet ik er een half jaar en twee dagen uit omdat ze je anders in vaste dienst moeten nemen. Zo kunnen ze dus snel van die mensen af en hebben ze geen extra kosten. Ze nemen je voor 3 keer een jaar aan bij het bedrijf zelf, of ze nemen een flexcontract bij een uitzendbureau, waar je in 3 ½ jaar 8 contracten mag geven. Weg zekerheid voor jongeren, weg zekerheid voor ouderen en zeker nu, in de crisis, komen veel mensen in de ww.
Veel mensen worden voor hun WAO eruit gegooid door reorganisatie en dan via een uitzendbureau weer aangenomen. Puur een geldkwestie, moet je niet persoonlijk zien hoor. Een man die ik ken is noodgedwongen met zijn vrouw bij zijn moeder ingetrokken omdat hij ontslagen werd. Inmiddels werkt hij via een uitzendbureau weer voor hetzelfde bedrijf.
Je zou denken dat je, als je snel een andere baan vindt, die minder betaald, je gecompeneerd wordt tot het salaris dat je had. (Ik heb het hier niet over tonnen, dat is hoop ik wel duidelijk). De druk om te solliciteren in enorm. Als de salariering dan niet voldoet, spring dan bij als staat. Beloon die mensen die weer aan de slag gaan en elke baan nemen die ze kunnen vinden. Maar nee.
Een eenvoudige rekensom
Als ik geen baan vind krijg ik ww. Dat is in mijn geval: 800 euro x 12 =9.600,–.
Maar ik vind een andere baan. In een andere branch met mogelijkheden voor mijn toekomst. Helaas deze baan betaalt vijf euro per uur minder.
Ik had werk voor gemiddeld 20,2 uur het afgelopen jaar dus zouden zij moeten bijspringen…..20 x 5 euro =100 euro per week, 400 x 12 = 4.800 euro per jaar. Bespaart de staat du 9600 euro – 4800 euro
Ik blij, zij blij, zou je toch denken.
Als je die besparing door zou berekenen bij iedereen die een baan accepteert terwijl het minder betaalt, dan ben je toch ontzettend aan het besparen??? Blijven mensen gemotiveerd, worden niet uitgekakt door de maatschappij of kwijnen weg.
Hoezo Rutte, de werkende mens word beloond?! Pas na een jaar ww is er compensatie naar het uurloon. Belachelijk. Rutte en alle anderen doen beloften maar stelen uit eigen portomonee.
Ik had dus moeten zeggen: “ Leuke baan, lijkt me helemaal te gek, maar…….. ik vind het salaris niet voldoende, dus sorry ik doe het niet”.
Het zal wel te simpel zijn, ik ben geen econoom, heb niet doorgeleerd, wil alleen maar werken, dus wat heb ik er voor verstand van??? Ik weet alleen dat ik van de generatie ben van dat je gewoon gaat werken als het kan en dat je niet je handje ophoud als het niet hoeft, maar dat de staat je dan zou moeten belonen ipv. afschepen met nee mevrouw u zou de compensatie pas na een jaar krijgen als u dan een baan aanneemt die onder uw salariëring is. Dit is te kort, dat u na anderhalve maand al weer werk heeft.
Ik zeg nog: ‘dit meent u niet’.
‘Ja hoor mevrouw, dat menen we wel. Over een jaar komt u in aanmerking voor compensatie.”
Ik ben boos en teleurgesteld in de manier van hoe de staat hier mee omgaat. Ik vind het onrecht en word er heel cynisch van. Wees niet bang, ik ga gewoon die baan nemen, hopende op een vaste aanstelling, want dit nieuwe bedrijf zegt dat ze in goede werknemers willen investeren, dus je begint met een ½ jaar contract dan een jaar contract en als je goed bent en ze zien er heil in, dan kan je vast in dienst komen.
Vertrouwen? Zou jij het vertrouwen?