Een mens hangt zo van gewoontes aan elkaar. Dat blijkt deze week maar weer eens. Maandag gewerkt, op Bevrijdingsdag verplicht vrij en vandaag, woensdag is het mijn niet-werk-dag. Maar vandaag voor een keertje wel omdat ik een training heb. Niets mis mee. Maar ik ben de draad kwijt.
Stond net al leuk met de vuilnisbak in de handen want donderdag is ophaaldag voor het vuil. Tot Vriendin zegt, dat is morgen pas.
Dat gaat het niet worden dus vandaag en morgen. Morgen is minder erg, want dat is nu mijn niet-werk-dag geworden. Volg je het nog? Als jij het al niet kan volgen, hoe doe ik dat dan.
Maar een ding is zeker.
Gisteren was ik vrij, vandaag ben ik vrij en ik durf te zeggen dat we morgen ook nog vrij zijn.