Ik tel tot drie

Ik laat Bas uit. Op het veldje komen we zes kleine mini hondjes tegen. Ze lopen los. Een van de hondjes loopt enthousiast op Bas af wat ik volkomen begrijp want Bas is een leuke man.

Het vrouwtje van het hondje roept haar lievelingen terug maar dit hondje luistert niet. De vrouw is boos. Ze roept vanaf een flinke afstand: ‘Bernadette, ik tel tot drie en dan weet je het wel’. Bernadette snuffelt fijn verder aan de kont van Bas. De vrouw wordt bozer. ‘Een.’ ‘Twee’. ‘Tweeënhalf’.

Ik schiet in de lach. Hoe moet die hond weten dat het nu serieus wordt, omdat ze twee en een half zegt in plaats van drie. Maar we zijn er nog niet. Ze grijpt hem in de nek, tilt hem op en zegt: ‘Zo, jij gaat maar weer naar puppieschool, want je bent het allemaal vergeten’.

Ik zie de hond ineen krimpen. ‘Puppieschool?’ ‘Hoe durft ze me zo te beledigen, ik ben een volwassen hond en terug naar puppieschool?

En vanaf dat moment is Bernadette de braafste hond ooit geworden. Yeah, right.