Dichterbij kan ik niet komen

Twee keer per jaar gaan we met de nichtjes van de familie uit eten. Met zes lang volwassen vrouwen maken we dan een horecagelegenheid onveilig. Die avonden zijn ons lief. Na jaren lang geen contact te hebben genieten van die momenten dat we weer samen zijn.
Nu is alles anders.
M. is ziek. Ongeveer twee jaar geleden kreeg zij te horen dat ze longkanker had en een tumor om het nog wat gecompliceerder te maken. M. is een hele sterke vrouw. Met haar lach en mentaliteit heeft ze het gered. In april krijgt ze te horen kankervrij te zijn. Wat een feest.

Gisteravond zitten we tegenover haar. De kanker is terug, erger dan voorheen en er is slechts nog 1 middel dat misschien, misschien de boel kan stoppen.
M. is doodziek. Letterlijk. We zitten als vijf gezonde wijven te kijken naar een vrouw die op is. Ik kan er even niets moois over schrijven want het is niet mooi. De wanhoop in haar ogen. De oneerlijkheid. Haar woede. De pijn en verdriet om haar heen.
We zijn nog geen tien minuten gebleven want er viel niets te zeggen. Zo dicht bij iemand zijn, bijna in iemands aura komen, ongevraagd…
Haar altijd lachende ogen die nu alleen nog contact zoeken in wanhoop.
Ik denk aan M. Dichterbij kan ik niet komen.

5 reacties

Tante Riet 28 augustus 2011 at 23:11

Je voelt je inderdaad onmachtig,maar ik weet zeker
dat ze voelt dat we van haar houden,
Heel veel liefs voor jullie allemaal
Tante Rietje,

Reply
Petra 28 augustus 2011 at 21:59

He t was inderdaad niet mooi, maar ik ben toch blij dat we het hebben gedaan An.

Reply
Marijke 25 augustus 2011 at 22:24

Je hebt het gevoel goed omschreven. Het was heel confronterend en verdrietig. De onmacht, de oneerlijkheid. Waarom moet zo’n geweldige meid dit ondergaan? Ondanks dat het zo fijn was om haar nog even te zien, voelde het ook als een inbreuk in haar zo kwetsbare situatie.

Reply
Aline 25 augustus 2011 at 20:46

Hier wordt je stil van… moet heel moeilijk zijn iemand zo te zien aftakelen… en het is ook oneerlijk als je net verteld is dat de kanker weg is… sterkte…

Reply
hansb 25 augustus 2011 at 15:59

Je hebt het wel heel mooi beschreven.

Reply

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden