Ik kom er maar eerlijk voor uit. Ik ben een gelukszoeker. Nu heb ik wat dingen mee. Ik heb al geluk, ik wil alleen wat meer en ik woon in een land waar veel geluk te vinden is. En volgens mij zijn wij in Nederland allemaal gelukszoekers. In je gezin, met je kinderen, met je vrienden, met je vakanties, met je baan die op je lijf geschreven is of met een uitkering waar je toch iets voor kunt kopen. We hebben huizen, warmte, opvangnetten. We hebben vrijheid.
In tijden van geluk in eigen land, geen economische crisis, geen vluchtelingen die de dood willen ontlopen: dan zijn gelukszoekers best welkom. Maar nu zijn de tijden anders. Heb je gewoon pech als je in het verkeerde land geboren bent. Of nee, heb je geluk als je al in het goede land geboren bent.
We gaan straks in maart stemmen. En buiten dat we allemaal voor ons eigen geluk stemmen, doet de ene partij dat meer dan de andere.
De PVV is nu zo’n partij die stemt voor eigen geluk. Want veel ongelukkige mopperaars denken dat het geluk hun ontnomen is of ontnomen wordt door ‘anderen’. Dat het geluk straks op is. Maar er is een verschil tussen buitengeluk en binnengeluk. Zij die niets hebben willen eerst buitengeluk. Dat de buitenkant op orde is. Dat er muren staan die je beschermen, dat er dekens zijn om je warm te houden. Pas als je dat hebt ga je je eens druk maken om je binnengeluk.
Wij realiseren ons vaak niet hoeveel geluk we hebben dat we ons niet om die basale dingen druk hoeven te maken. Het is er gewoon. En misschien vind je dat je te weinig buitengeluk heb, is je auto te klein, je baan slecht betaald, je televisie te 2015. Maar dan moet je zelf iets gaan doen en niet anderen iets verbieden.
Ik ben ook angstig voor de wereld waarin we leven. Voor het gedraai om ons heen. Voor de dreiging van zoveel gekkies die allemaal op hetzelfde moment aan de macht zijn of komen. We kunnen ons opsluiten in ons eigen paradijs maar ik word daar zeker niet gelukkig van. Muren om ons land. Niemand meer vertrouwen. Jij en ik mijlenver van elkaar. Ik kies voor hoop, liefde, vertrouwen. Noem mij naïef. Ik kies daar bewust voor. Dat is mijn geluk.