Hoeveel jaar al praten we er over. Ik schrijf ‘we’ omdat het in heel Nederland een virus lijkt dat maar niet overwaait. Wanneer was de laatste elfstedentocht? In 1997. Dat is heel veel jaren geleden en elk jaar opnieuw, bij het eerste sneeuwvlokje worden WE gek. Gaan WE analyseren, gaan WE praten, suggereren, opperen, voorspellingen doen, bidden en hopen, prikken, testen, wachten, dromen, voorbereiden, trainen. WE worden een beetje gek, niet een sneeuwvlokje maar een sneeuwvolkje worden we.
Maar wat hebben we aan sneeuw? Niets. Dus daar gaan WE ook over praten. Dat teveel sneeuw het ijs belemmert om aan te groeien. Dat het ijs dan niet te vertrouwen is. Dat het wel mooi lijkt maar ondertussen de sneeuw niets anders doet dan de boel isoleren en daar hebben WE niets aan. Dat het op moet houden met sneeuwen maar dat het vooral door moet gaan met vriezen. Niet een klein beetje maar veel. En lang.
We zullen blijven praten tot het dooien gaat. Met of zonder elfstedentocht. En ik gun iedereen die tocht. Zal zelf niet uren voor de buis hangen maar natuurlijk is het een mooi evenement. Maar laten we er niet weken over praten. Niet bij Pauw. Niet bij Witteman. Niet bij Nieuwsuur of Hart van Nederland. Niet bij Brandpunt en het journaal. Praat er niet over waar ik bij ben. Asjeblieft.
En terwijl we er niet over praten… ga dan eens naar dit blog. De moeite waard. Ik doe ook maar wat.nl