Was het die Griek die zijn charme in de strijd gooide of die leuke Griekse die Zuid-Afrikaans met ons sprak? Ze lachte haar tanden bloot en we boekten een ‘cruise’ van een dag. We boekten een ‘cruise’ voor een hele dag. Elk jaar nemen we ons voor om het niet meer te doen: echt nooit meer, maar opnieuw beloven we onszelf een trip die onze stoutste dromen zou overtreffen. En eerlijk is eerlijk, dat deed het ook. Om tien uur keek ik op mijn horloge en kon ik iedereen opbeurend vertellen dat we nog maar 8 uur moesten.
Zakynthos is klein maar wat is het groot als je er om heen moet varen. Soms wees ik de kapitein een kortere route maar hij deed net alsof hij niets zag. Zakinthos heeft 450 caves en we hebben ze allemaal gezien. We gingen zelfs met boot en al één cave in, het puntje van de boeg dan, en klapten op commando voor de knappe kapitein. Ik klapte nog harder toen we verder gingen. Het was koud en winderig. De mooie stranden die ons aan gewezen werden waren leeg en verlaten. De Belgische reisleidster toonde ons Schilpaddeneiland, vanwege de schildpadden op Zakynthos én omdat het eilandje de vorm had van een schildpad. Het zal.
Ook werd ons het wonder van Poseidon getoond. Zijn kop was daar als door een wonder uit rotsen gehouwen, door wind, zee en storm. Ik wees verschillende vormen aan die het zouden kunnen zijn totdat een lieve jongen mij zijn foto toonde. Mooi. De hele weg terug naar de haven zag ik overal figuren uit de rotsen opkomen. Ze maakten een lange neus naar ons. Aan het einde ging de pet rond voor de crew.
Ik weet niet waarom, maar ook in mijn pet werd flink gedoneerd.